Gewoon, man in rok.

[mikvanes]

Willi:

Maar als serieus kledingstuk, correct gedragen met bijpassende andere kleding, zal men die rok zien als een aanvaring met de ingeburgerde ‘norm’ voor mannenkleding.

Precies. Dat is één van de belangrijke punten.

Toen ik zaterdag thuis kwam, bleek dat er (na al die jaren) druk gediscussieerd was over mijn soms afwijkende kleding. Dat is op zich wel positief, want vroeger zweeg iedereen omdat het een taboe-onderwerp was. Maar waarom vond men mijn kleding dan toch wel wat moeilijk te verteren? Wel, het plaatje dat ik neerzette, ging dan misschien nog wel. Maar het feit dat je je als man zo gedroeg, dat vond men soms toch wel moeilijk. Dat je met je gedrag openlijk durft af te wijken van de norm.

De andere kant is volgens mij dat men het plaatje vaak toch wat vreemd vindt. Je kon dat in Amsterdam merken aan de reacties, maar ik merkte het thuis ook toen ik de groepsfoto liet zien.

[willi]

Maar het feit dat je je als man zo gedroeg, dat vond men soms toch wel moeilijk. Dat je met je gedrag openlijk durft af te wijken van de norm.

Dat klopt: ik hoor regelmatig stemmen opgaan in de trant van: “natúúrlijk mogen mannen rokken dragen, maar waarom wíllen ze dat in godsnaam!”.

[mikvanes]

Ja, precies wat mijn vrouw zei: het blijft raar.

Aan de andere kant is het eigenlijk heel begrijpelijk. Ik had dinsdag een simpel zwart jurkje aan bij het boodschappen doen bij AH in ons dorp. En dat lijkt dan toch echt heel anders dan een mooi pak, hoewel ik dat eigenlijk ook wel gaaf vind. Maar het is leuk als je je op zo'n supervrouwelijke manier mag en kunt presenteren terwijl je gewoon man bent. Dus, op het moment dat je dat vrouwelijke plaatje ziet als een soort ideaal, waarom zou je je als man dan niet overeenkomstig dat plaatje proberen te kleden? Dus, eigenlijk is het niet raar, maar juist heel logisch.

We vinden het raar, omdat iedereen geleerd heeft dat een man zich als een echte man moet kleden. Maar kennelijk gaat die stelling dus voor mij niet langer op.

[willi]

Ja, precies wat mijn vrouw zei: het blijft raar.

‘Raar!’; synoniem voor ‘ongewoon?’.

Dus, op het moment dat je dat vrouwelijke plaatje ziet als een soort ideaal, waarom zou je je als man dan niet overeenkomstig dat plaatje proberen te kleden?

Ja, waarom eigenlijk niet!?

We vinden het raar, omdat iedereen geleerd heeft dat een man zich als een echte man moet kleden.

En dat werpt dan onmiddellijk de vraag op: “wat is dat, een échte man?”.
‘Iedereen’ vindt dat een man eruit moet zien als een bemodderde shovel of een zware landbouwtrekker.
‘Ik’ zie er liever uit als een gloednieuwe Porche!

Maar kennelijk gaat die stelling dus voor mij niet langer op.

Ho hoh, er zijn ‘r meer!

[Viqueen]

Helemaal met Mik eens....dan zijn we er toch uit.

En Willy,om een antwoord te geven op jouw vraag....waarom het moeilijk blijft,en we met die M/V termen blijven gooien....dat heeft te maken met het overheersende Heterosexueel zijn van de meesten.

Ik zie dus de vrouw ook liever in een jurkje dan in een broek.Waarom?Omdat het haar lichaam beter laat uitkomen,en dat komt mooi uit want ik ben hetero en val op vrouwen.

Dit is volgens mij het hele vraagstuk,voor vrouwen geld het omgekeerde waarschijnlijk.

Ik hoor tot een kleine groep die zich spiritueel beide voelt,en zoals mik ook al aangeeft....dan wil ik me ook zo kunnen kleden.

Ik zeg niet dat het Vrouwelijke kleding is,maar het is wel makkelijker om het zo te omschrijven,omdat het helaas alleen voor vrouwen gemaakt wordt.Ik pleit dus voor unisex erotische kleding,zodat beide man en vrouw zich zo kunnen uitten zoals ze zelf willen.
Dan hou je nog maar 1 discussie over nl. het 1 staat mij/jou mooier dan dat andere...dan ga je gewoon naar de winkel om iets anders te kopen wat wel beter bij de outfit past.

[treintje]

We vinden het raar, omdat iedereen geleerd heeft dat een man zich als een echte man moet kleden. Maar kennelijk gaat die stelling dus voor mij niet langer op.

Ging die stelling voor jou vóór zaterdag dan nog wel op?
Het geldt voor ons allemaal, denk ik. Wij leren hier met z'n allen dat we ons kunnen kleden zoals we willen. Alleen heeft de rest van de maatschappij daar vaak toch andere denkbeelden over.

Willi vraagt wat een echte man is, en de vervolgvraag is dan welke kleding daar dan bij hoort. Toch denk ik dat iedereen daar wel een beeld bij heeft.

Dus, op het moment dat je dat vrouwelijke plaatje ziet als een soort ideaal, waarom zou je je als man dan niet overeenkomstig dat plaatje proberen te kleden? Dus, eigenlijk is het niet raar, maar juist heel logisch.

Dat ben ik met je eens. Maar het werpt dan wel weer de vraag op waarom wij dan maar in zo'n kleine minderheid zijn dat we dat zo zien. Waarom ziet de grote meerderheid van mannen dit ideaal niet? Het bewijst maar weer dat de grote massa zich doorgaans weinig van logica aantrekt.

[mikvanes]

Treintje:

Ging die stelling voor jou vóór zaterdag dan nog wel op?

Nee, ik heb al heel lang (vanaf mijn 20-ste of nog eerder) dat ik een vrouwelijk uiterlijk als mooier/leuker zie. En ik zie daar ook al heel lang de logica van in.

Maar andere mannen hebben geleerd dat dat niet hoort en dat ze zich beter als man kunnen kleden. En het probleem is dus niet alleen dat ik er 'fout' uitzie, maar dat daaruit blijkt dat ik ook fout gesocialiseerd ben. Dus, dat je qua gedrag afwijkt, dat je je niets aantrekt van de norm. In feite ben je dus dubbel 'fout' voor veel mensen.

Ach, ik ben daar inmiddels wel aangewend, hoop ik.

Wel merk ik, dat ik er wat brutaler en beter in geworden ben. Als je het heel voorzichtig een beetje doet, werkt het niet goed uit, vind ik.

[mikvanes]

Treintje:

Waarom ziet de grote meerderheid van mannen dit ideaal niet?

Als man maak je je normaal niet al te druk over kleren. Het interesseert je niet.

Bij mij ging dat anders op twee punten:
1. Ik kan met heel weinig moeite iets vrouwelijks oproepen. Dus dat is een soort aanleg. Dan is er weinig nodig om te starten.
2. Ik ben heel sterk geconditioneerd geworden op dat vrouwelijke uiterlijk. Dat is dus waar mijn socialisatie helemaal fout ging.

Het eerste punt helpt mee, maar het tweede punt is beslissend, denk ik.

[mikvanes]

Viqueen:

want ik ben hetero en val op vrouwen

Ja, dat is heel logisch. Je bent hetero, je valt dus op vrouwen. Maar je vindt het ook leuk jezelf wat vrouwelijk te kleden. En dat betekent dus... dat je op jezelf gaat vallen.

[willi]

Viqueen:
Ik zie dus de vrouw ook liever in een jurkje dan in een broek.Waarom?Omdat het haar lichaam beter laat uitkomen,en dat komt mooi uit want ik ben hetero en val op vrouwen.

Deze zin spreekt boekdelen en raakt de kern van de zaak.

De heteroman is (uiteraard) gefixeerd op de vrouw als zijn seksuele tegenpool. Hij is bereid nagenoeg alles wat ze doet en laat goed te keuren, zolang ze maar (al is ’t maar een héél klein beetje) op een ‘intelligente’, mooie vrouw lijkt.

Sommigen van ons zien haar graag in een dun zomerjurkje, maar toch is ze in een spijkerbroek met colbertje net zo welkom. Het maakt ons niet zoveel uit. (een vrouw beschikt immers over meer dan genoeg middelen om zich als een aantrekkelijke vrouw te presenteren)

Maar hoe werkt het andersom?

De heterovrouw ‘behoort’ gefixeerd te zijn op de man als haar seksuele tegenpool. Maar is ook zij bereid nagenoeg alles te accepteren zolang hij maar (al is ’t maar een héél klein beetje) op een ‘intelligente’ knappe (mooie) man lijkt?

Kijk . . , en hier vallen we languit op ons aangezicht . . , gestruikeld, over een eenentwintigste-eeuws (kleding)blok.

Het antwoord is namelijk NEE.