verplicht in de openbaarheid?

[mikvanes]

Treintje:

Natuurlijk. Dat publiek heeft hele andere maatstaven en dat heeft verstrekkende gevolgen voor het eindresultaat.

Precies.

[Viqueen]

Je moet zeker een brug over. Maar als je die éénmaal over bent is er ook geen enkele belemmering meer om die rol met verve te spelen. Ik raak daar steeds meer van overtuigd. Mannen die die brug niet over durven, spelen die rol feitelijk ook wel maar zijn zelf het publiek.

Ik weet niet wat voor je werk doet maar ik zit bij een middelgroot bedrijf,mensen die in de buurt wonen enz.

Nou heb ik de behoefte niet die jullie ervaren,maar als ik die wel zou hebben zou ik beter kunnen emigreren omdat ik dan geen leven meer zou hebben.

Dus wel die brug over maar dan beter 1 over de oceaan,anders zou ik beter gelijk voor een trein kunnen springen...dat zijn de realistische feiten volgens mij.

[willi]

Treintje:
Interessant. Jij vindt het geen rol. Dat vond ik eerst ook. Maar toch is er een duidelijk onderscheid te maken in de manier waarop een man zich kleedt, of hoe een vrouw zich kleedt. Kleding heeft blijkbaar dus wel degelijk een sociale functie.

Beste Treintje, dat kleding in onze samenleving (onterecht?) een . . . functie heeft gekregen bestrijdt ik ook niet. Doch, sprekende over ‘(het) rolpatroon’ is kleding beslist niet het eerste waar men aan denkt, áls men daar al aan denkt. Hoogstens vormt kleding in dit verband een onbeduidend eindproduct. (in mijn visie)

Vrouwelijke kleding is meestal sierlijk, zit doorgaans . . . . Welk doel dient dat? Simpel. Mannen verleiden; hun interesse in haar opwekken.

Inderdaad, net als de pauwenstaart van het mannetje bedoelt is om het vrouwtje te verleiden.

Mannenkleding dient een heel ander doel. . . . Daarom lopen mannen doorgaans niet met hun lichaam te koop, maar dragen zij hoog gesloten kleding die niet verleidelijk is, maar wel betrouwbaarheid, . . .

Kijk, dit vind ik een té beperkte omschrijving. Hiermee ga je volgens mij teveel uit van een nogal conservatieve en eenzijdige standaard. Wat jij hier beschrijft gaat slechts op voor een (klein) deel van de bevolking. Voornamelijk de bovenlaag.
Misschien sta ik hierin wel alleen, maar ik zou niet weten waarom de man (op den duur) de taak van de vrouw niet zou kunnen overnemen, als verleider, in verfijnde kleding . . , nu de vrouw bezig is met het beconcurreren van de man, op ZIJN terrein.
“Dit is onzin!” zal je wel zeggen; daar is de man niet op gebouwd. Daar issie te lelijk voor. En dan heb ongetwijfeld je gelijk.
“But, I (only) had a dream” zijn meneer Willi King.

Wat is in dit licht bezien het gevolg als wij als man een rok aantrekken? . . . Met die rok kleden wij ons sierlijk en laten onze benen zien. Welk doel dient dat? Goed beschouwd geen enkel, . .

Ik liep, als het weer het maar even toeliet, doorgaans in korte broeken rond en in zo bloot mogelijke hemden. Ik haat allesbedekkende, verstikkende en verstoppende kleding. Dan maar niet betrouwbaar mannelijk.

[willi]

Karel schrijft:
. . . en niet in termen van wiens fout het is als het niet werkt, zoals Willi blijft doen. . . . ; niet om wie het bij het rechte eind heeft, of wie ons de lol van de rok zou misgunnen.

Krijg ik weer de Zwarte Piet toegespeeld? Dank je Karel!

Oké heren, er bestaat ‘niet’ zoiets als categorische weerstand bij het merendeel van de bevolking. Hoe kom ik daarbij!
Ons volk is juist uitermate tolerant. ‘Wij’ zijn zo laaghartig en stom om de mensen voor het hoofd te stoten met van die achterlijke wensen, zoals het willen dragen van een rok. Wie verzint er ook zoiets. Dan pleeg je wel een ontzettend grote aanslag op de tolerantie. Er ZIJN uiteindelijk grenzen!

Eindelijk! Ik heb ’t door!
Sorry voor het ongemak.

[willi]

Mik:
Dus op het moment dat je die rok goed draagt, moet je ook die vrouwenrol durven en kunnen spelen. Andrej gaat zoiets perfect af, . .
Je ziet in de praktijk ook dat mannen wel die rok aan durven trekken met de nodige moeite, maar dat ze vervolgens niet echt die rol durven spelen. . .

Snik!
Ik durf niet meer.

[treintje]

Je moet zeker een brug over. Maar als je die éénmaal over bent is er ook geen enkele belemmering meer om die rol met verve te spelen. Ik raak daar steeds meer van overtuigd. Mannen die die brug niet over durven, spelen die rol feitelijk ook wel maar zijn zelf het publiek.

Ik weet niet wat voor je werk doet maar ik zit bij een middelgroot bedrijf,mensen die in de buurt wonen enz.

Nou heb ik de behoefte niet die jullie ervaren,maar als ik die wel zou hebben zou ik beter kunnen emigreren omdat ik dan geen leven meer zou hebben.

Dus wel die brug over maar dan beter 1 over de oceaan,anders zou ik beter gelijk voor een trein kunnen springen...dat zijn de realistische feiten volgens mij.

Ik denk dat je het nu wel heel erg zwart inziet, maar in de basis heb je er wel gelijk in. We hebben al vaker gefilosofeerd of de risico's eigenlijk wel opwegen tegen de baten, en we komen steeds tot de slotsom dat het er eigenlijk niet tegenop weegt. Dus dat is zeker een belangrijke factor die je daar noemt.
Zelf verkeer ik in de gelukkige omstandigheid dat ik mobiel ben, en dus de gelegenheid heb om mijn activiteiten geografisch te spreiden en in ieder geval niet in mijn eigen omgeving te doen. Op die manier kan ik het risico dat ik loop een flink eind omlaag brengen, al blijft er altijd een zeker risico.

[karel]

Willi,

Karel schrijft:
. . . en niet in termen van wiens fout het is als het niet werkt, zoals Willi blijft doen. . . .

Krijg ik weer de Zwarte Piet toegespeeld? Dank je Karel!

je hebt gelijk, dat was niet nodig. Sorry.

[Wim Jansma]

Lieve mensen, ik ben, zoals je wel weet een nieuwkomer, en ik wil weer terug naar de basis van dit topic:
Wat was de vraag ? Verplicht in de openbaarheid ?

Nee, natuurlijk niet verplicht. Vanuit mijn eigen kring: gezin, familie, vrienden en kennissen word ik daarin beperkt. Vervolgens komt dan nog het onbegrip van de boze buitenwereld in ons dorp, stad en omgeving. Als je geen erg sterk karakter hebt, begin je daar niet aan. Ik bewonder de mensen, veel deeelnemers aan dit forum, die dat erg sterk karakter wel hebben. Die zich weinig of niets aantrekken van spottende blikken, venijnige opmerkingen, afkeurende commentaren en wat verder. Die zich optrekken aan die weinige momenten van positieve reacties.
Ik ben niet zo'n sterk figuur. Heel misschien komt dat nog. Maar ik zal er zeker mijn relatie met mijn vrouw niet voor op het spel zetten. Die relatie is mij te kostbaar. Ik treed dus weinig in de openbaarheid. Wellicht denkt u: hij doet het alleen in het geniep. Ja, ach, het zij zo.
Wellicht vind iemand van u mij een bang vogeltje. Dat moet iedereen natuurlijk zelf weten. Ik vind mijzelf alleen realistisch.
Blijft onverlet mensen, dat het dragen van een rokje en grandioos gevoel geeft !

[willi]

Maar ik zal er zeker mijn relatie met mijn vrouw niet voor op het spel zetten. Die relatie is mij te kostbaar.

Begrijpelijk Wim. Het gaat uiteindelijk maar om een stukje textiel. Maar wel een stukje textiel dat om onnaspeurbare redenen met een ‘beladen’ achtergrond is belast. ‘Geschat’ met een ongehoord zware accijns voor die mannen die het ‘betalen’ daarvan over hebben om dat lapje te kunnen dragen. Net als autorijden, drinken en roken; maar dan vele malen erger.
Wellicht valt de rok (voor de man) onder de genotsmiddelen.
Toch zijn er landen waar de rok voor de man niet wordt belast. Schotland bijvoorbeeld.

Je hoeft er geen bang vogeltje voor te zijn om voorzichtig om te gaan met het rokdragen. Immers, geen situatie is gelijk aan die van een ander.
Zo kan ik hier wel schrijven dat ‘je vrouw’ jullie relatie juist op het spel te zet door je het rokdragen te verbieden, maar daar kan en mag ik niet over oordelen. Het huwelijk bestaat nu eenmaal uit concessies aan elkaar doen, en de concessie die het zwaarst weegt heeft altijd voorrang.

[mikvanes]

Viqueen:

Nou heb ik de behoefte niet die jullie ervaren,maar als ik die wel zou hebben zou ik beter kunnen emigreren omdat ik dan geen leven meer zou hebben.

Dus wel die brug over maar dan beter 1 over de oceaan,anders zou ik beter gelijk voor een trein kunnen springen...dat zijn de realistische feiten volgens mij.

Viqueen verwoordt het wat schril, maar daar komt het in bepaalde gevallen wel op neer, ben ik bang. Als je al wat ouder bent, lukt die overstap vaak ten slotte niet meer.

Maar ook als je jong bent, is het vrij ingrijpend.

Dat zei ik: 'Het is een dure hobby.'