De kikker

Algemene ervaringen met het rok dragen
Plaats reactie
willi
Berichten: 3428
Lid geworden op: 06 apr 2008 17:07

De kikker

Bericht door willi »

Nou, nog eentje dan,


De oever was modderig, en dicht begroeid met riet en andere lastige gewassen. Vlakbij, op een groot lelieblad, zat de kikker die een zojuist gevangen vlieg smakkend en met smaak zat weg te werken.
Voorzichtig zette de prinses haar glanzende muiltjes in de modder en zakte daarbij vloekend tot halverwege haar onderbenen weg.
“Je moet wel wat overhebben voor een lekkere knul” verzuchtte ze.
Kreunend bukte ze zich voorover, zich vasthoudend aan een paar stevige rietstengels en reikte naar het lelieblad dat ze met de toppen van haar vingers, langzaam naar zich toe trok.
De amfibie keek argwanend naar het wezen tussen het riet en zag tot zijn geruststelling dat het geen ooievaar was.
Nee, dacht hij, ’t is een lekker stuk’.

De prinses boog haar hoofd met van afschuw gesloten ogen en kuste de kikker, die pardoes veranderde in een schone jongeling, diewelke haar, na uit het water te zijn gekropen, druipend doch hartelijk bedankte voor zijn redding uit de klauwen van de gemene tovenaar.
De prinses, aanvankelijk opgetogen over het verschijnen van zo een prachtige manskerel schrok hevig toen ze bij nadere bezichtiging ontdekte dat de kikker, eh . . jongeman een rok in plaats van een broek droeg. Weliswaar een bijzonder fraaie, lange rok; uitgevoerd in een diep roodbruine, glanzende stof en bewerkt met gouden stiksels, maar dat veranderde niets aan het feit dat ’t een rok was. Een rok! Een prins in een rok! . . . En nog wel een veel mooiere rok dan zij droeg! . .

De tranen sprongen haar in de ogen om zoveel onrecht. Ze had gehoopt dat ze nu eindelijk ‘ns een échte vent ontkikkerd had. Eén die haar met gemak kon optillen en over de woeste heide dragen; met zijn zwaard de draak doden en haar vader, de valse koning, vermoorden. Maar nee hoor, wat kreeg ze nu weer: een mietje in een rok! Gadverdamme!
En . . . hij keek ook nog verliefd naar haar. “Boehoehhhe, snik”. . .

‘T is allemaal de schuld van die jurkdragende pesttovenaar, die homofiele smeerlap in z’n gouden toren. Die gunt me niet eens een echte kikker, eh . . . vent! . . . ’T mag best een schooier zijn, een misdadiger desnoods, ‘t liefst een moordenaar, want daar heb je tenminste wat aan, in deze verwijfde tijd. Rokken had ze genoeg . . . een kast vol . . , alleen niet zo’n mooie als die zak aanhad! . .

Plotseling bedacht ze hoe ze de travestiet en die nicht van een tovenaar een lesje prinsesse-ethiek kon geven. Met een, door haar moeder aangeleerde, valse glimlach nam ze de prins bij de hand en sleepte hem achter zich aan het donkere bos in.
Na enig zoeken vond ze het eeuwenoude pad van haar betovergrootmoeder, dat naar de woonplaats van de koninklijke familieheks leidde. Het was een smal en bochtig pad dwars door stekelig struikgewas. “Pas op dat je rok niet scheurt” zij ze liefjes achterom kijkend, om dan grimmig voor zich uit te mompelen: “dan heb ik er straks nog wat aan, hi hi”.

De heks stond haar al op te wachten, nog met haar mobieltje in de hand.
“Ah, ik zie dat u m’n sms-je hebt ontvangen” riep de prinses toen ze het indrukwekkende marmeren bordes betrad.
“Jea lief keand, wat heaft err zo’ean haest, dat je mèh van mèhn waerk afhoaud” antwoordt de heks, nogal bekakt.
Zij is dan ook niet het prototype van de in sprookjes gebruikelijke heks. Zij is een koninklijke heks; een hertogin of iets dergelijks. En ook zeer belezen.
Ze verwachtte vandaag belangrijk bezoek en heeft zich om die reden gekleed in haar zwarte mannenpak met een fraai gedessineerde stropdas en platte, glanzend gepoetste schoenen. Haar lange blonde haar heeft ze opgestoken en aan haar kleine platte oren hangen twee schitterende gouden oorhangers. Haar verblindende schoonheid doet het prinsesje erg gewoontjes tegen haar afsteken.

“Ach tante truus, wilt u dit ‘geval’ ‘ns een lesje mannelijkheid leren”. En bij het uitspreken van deze woorden wees ze naar de achter haar staande prins, die onmiddellijk ‘viel als een baksteen’ voor de schone heks.
‘Maar ja, ’t zal wel weer een ‘pot’ zijn’ dacht hij.
Intussen fluisterde de prinses de heks wat in ’t oor en grijnsde daarbij allergemeenst.
“Maer naetuuurrlijk lieve keand, ik heab juust ean kaerkar vreih” antwoordt de tovenares en wenkt met haar lange slanke hand naar de prins. “Loap maer eefn maee, baeste jongn.

Even later vinden we de prinses en de heks terug op het terras, onder een fleurige parasol met elk een glas heerlijk gekoelde landwijn voor zich.
De schone tovervrouw bekende de prinses zojuist, dat ze weer een nieuw vriendje had; ontmoet op een van haar studiereizen. Ze verwachtte hem elk moment.
En ja hoor, daar klonken de steeds luider wordende, dreunende passen vanuit het bos. De bomen vlak voor het bordes weken uiteen en maakten ruimte voor een reusachtige gestalte. Een gestalte die vrolijke grijnzend op de heks toeliep, roepende:”My dear witchy, here I’am”.
De heks keek glimlachend naar de prinses en fluisterde: “Hij kumt uut skoatlaend”.

De reus trok een boomstam bij en ging, na de heks te hebben gekust, voorzichtig zijn kilt spreidend, naast haar zitten.
De prinses was volledig de draad kwijt. ‘Een reus met een rok aan! Nu moet ’t niet nog gekker worden! En hoe moet ’t nou met die kikker van haar?”.

Terwijl de reus heel voorzichtig de heks knuffelde, slenterde de koninklijke dochter naar de kelder van het heksepaleis en daalde de marmeren trap met gouden leuningen af naar de kerkers. Kerkers die tegen elke verwachting in uiterst luxueus waren ingericht.
Ze begreep er niets meer van; háár heks met zo’n reusachtige vent, gekleed in een rok! Het was de wereld op z’n kop.
Piekerend over zoveel onrecht dwaalde ze door feestelijk verlichtte zalen, waar bedienden af en aan liepen, van kerker tot kerker met de heerlijkste gerechten en dranken. Tot ze plotseling gekwaak hoorde komen uit een van de vorstelijke, achter tralies verborgen ruimten.

De prinses klemde zich verbijsterd vast aan de ijzeren staven en bespeurde haar kikker, eh . . . prins, liggend op een ruime hoeveelheid weelderige kussens, temidden van een aantal schone jonge vrouwen, in wie ze enkele bekende grootheden herkende, waaronder een zekere Lady Gaga in een pakje dat geen naam mocht hebben, en het ook niet had, want de prins had het aan.
Tandenknarsend zag de koningsdochter toe hoe dat stelletje platvloerse meiden het háár prins naar de zin maakten. En hoe!

Zo zie je maar lieve kinderen hoe het kan verkeren als je er een foute mening op na houdt.
Laatst gewijzigd door willi op 06 okt 2010 18:02, 8 keer totaal gewijzigd.
Het gaat de goede kant op met de rok voor mannen.
Nu nog de starre dresscodebedenkers achter de 'broek' zitten.
RokSterNL
Beheerder
Berichten: 3050
Lid geworden op: 29 jul 2007 21:24

Re: De kikker

Bericht door RokSterNL »

Hee Willi,

Wat een prachtig verhaal. :D Het doet veel denken aan een soort van nieuw sprookjesverhaal.

Heb jij dit verhaal zelf bedacht ?
jan

Re: De kikker

Bericht door jan »

Ja, mooi verhaal! Gisteren zijn er in Limburg brulkikkers ontdekt. Het zal toch niet zijn dat................................?
Gebruikersavatar
Jos
Berichten: 2103
Lid geworden op: 05 apr 2009 15:07
Locatie: Heerlen

Re: De kikker

Bericht door Jos »

jan reijman schreef:Ja, mooi verhaal! Gisteren zijn er in Limburg brulkikkers ontdekt. Het zal toch niet zijn dat................................?
ik zal eens op zoek gaan van de week, gekleed in mijn mooiste rok. Ik hoop dan wel dat het prinsesjes zijn, want die brullen altijd het hardst

Prachtig verhaal, willi
een fervent rokdrager
willi
Berichten: 3428
Lid geworden op: 06 apr 2008 17:07

Re: De kikker

Bericht door willi »

Graag gedaan.
Ja Rokster, uit eigen duim gezogen
Het gaat de goede kant op met de rok voor mannen.
Nu nog de starre dresscodebedenkers achter de 'broek' zitten.
RokSterNL
Beheerder
Berichten: 3050
Lid geworden op: 29 jul 2007 21:24

Re: De kikker

Bericht door RokSterNL »

Grote klasse Willi !

Ja schrijven kun je als de beste. Jij zou zo een (kinder)boek kunnen schrijven. Jij hebt daar een natuur talent voor.

Nogmaals Willi doe er iets mee. Het is natuurlijk wel je eigen vrije wil, maar een idee. Je hebt het zo geschreven dat je er ook zelf een voorstelling bij ziet. Dat is juist de kunst van schrijven. Ieder mens heeft dan zijn eigen beelden daarbij.
willi
Berichten: 3428
Lid geworden op: 06 apr 2008 17:07

Re: De kikker

Bericht door willi »

Een kinderboek schrijven. Dat heb ik een keer geprobeerd, maar dat is moeilijker dan je denkt. Je moet dan enorm op je woorden passen. En juist dat 'een beetje op het randje' vind ik het leukste van het schrijven.
Het gaat de goede kant op met de rok voor mannen.
Nu nog de starre dresscodebedenkers achter de 'broek' zitten.
RokSterNL
Beheerder
Berichten: 3050
Lid geworden op: 29 jul 2007 21:24

Re: De kikker

Bericht door RokSterNL »

Het moet natuurlijk ook liefelijk geschreven zijn, en onschuldig. Ja en dit verhaal zit er tussenin. Als ik het goed heb begrepen bedoel je dit.
willi
Berichten: 3428
Lid geworden op: 06 apr 2008 17:07

Re: De kikker

Bericht door willi »

De toonzetting is misschien geschikt voor wat oudere kinderen: ± 12 jaar. Mits hier en daar wat gekuist zou dit verhaal wel kunnen. Maar voor kleuters . . . Nee!
Het gaat de goede kant op met de rok voor mannen.
Nu nog de starre dresscodebedenkers achter de 'broek' zitten.
RokSterNL
Beheerder
Berichten: 3050
Lid geworden op: 29 jul 2007 21:24

Re: De kikker

Bericht door RokSterNL »

Ja aan die leeftijd dacht ik ook 12 jaar. Bovendien kleuters kijken alleen maar naar plaatjes, en die mogen dan ook geen enkele verwijzing geven met seksualteit.
Plaats reactie