uit oude documentatie

[rokwens]

ergens in april 2006

Een vrouw reageert in een vrouwenforum waar het gaat over mannenrokken

Hallo allemaal,
Ik ben nieuw op deze site en ik val na het lezen van dit forum en de onderwerpen met me neus in de boter. Wat zijn wij vrouwen toch seikers. We lullen die mannen die een rok aan willen een schuldgevoel aan en trappen ze nog na ook. Ik ben 22 jaar getrouwd en ook mijn man kwam er voor uit dat hij rokken wilde dragen. Mijn eerste gedachte was, hij spoort niet. Later aan de hand van een paar goede gesprekken bleek het allemaal mee te vallen. Voor hem is het gewoon een kledingstuk, meer niet. En als hij het leuk vind, gewoon doen. Hij zal alleen zelf aan iedereen uit moeten leggen als hij er mee verder wil. Wij vrouwen kunnen daar ook een rol in hebben. In de tien jaar dat hij nu rokken draagt hebben we afgesproken dat hij zelf maar moet zien tot hoe ver hij gaat. Thuis en onder vrienden en familie moet ie zelf weten. Ik hou nog steeds veel van hem en ik waardeer zijn moed.
Ria

[Peter v]

Leuk dat te kunnen lezen. Een positieve posting van nu eens voor de verandering een vrouw.
Al weten wij dat niet alle vrouwen er zo moeilijk over doen is het toch heel prettig het van een vrouw zelf te kunnen lezen. Er is nog hoop.

Maar ik volg het niet helemaal, want Quote:

"Hij zal alleen zelf aan iedereen uit moeten leggen als hij er mee verder wil."
"Thuis en onder vrienden en familie moet ie zelf weten."

Dus blijft het verwarrend, draagt hij in het openbaar, zoals het eerst leek, of alleen in besloten kringen, in huis?

Ik vind het zelf ook moeilijk om iets wat ik zelf neer zet zo neer te zetten dat het allemaal klopt en duidelijk is voor anderen wanneer ze dat lezen. Zo ook deze posting, wat overigens erg positief lijkt te zijn. Echter zonder daadwerkelijk vermelding van het openlijk dragen. Dat "Thuis en onder vrienden en familie moet ie zelf weten." deed mij twijfelen van het openlijk dragen.

[ecokilt]

"Hij zal alleen zelf aan iedereen uit moeten leggen als hij er mee verder wil."

Het is jammer genoeg voor veel mensen nog zo dat de vrouw verantwoordelijk wordt geacht voor de kleding van de man.
m.a.w als ik iets "fout" draag wordt mijn vrouw met de vinger gewezen, als zij iets verkeerd draagt wordt zijzelf en niet ik nagewezen. Dat verklaart (bijons, maar ik vermoed bij vele koppels) de vrees van de partner.
De vrouw die hier reageert is tenminste zover dat ze dat van zich afzet. Het is al een goed begin.