mikvanes schreef:Treintje:
Dat betekent dus dat de helft van alle t's die uit de kast komen uiteindelijk in transitie gaat.
Ja, dat is toch wat vreemd. Het kan zijn dat je door via de T&T uit de kast te komen, die travestie meer gaat accepteren. Vervolgens gaat het groeien en gaat het ten slotte mis.
Ja, dat zou best kunnen. Gisteren ook weer iemand gesproken. Het antwoord op mijn vraag naar hoe ze ermee omging kwam op het volgende neer: "
Ach, ik heb het uiteindelijk geaccepteerd. Zoals het nu is, is het goed, maar als de behoefte in de toekomst toeneemt, dan is dat maar zo."
Je ziet een vorm van berusting. Het is nu eenmaal zo, we zien wel waar het schip strandt. Dat lijkt me een vrij gevaarlijke houding. We stappen in een achtbaan, en laten ons meevoeren, zonder dat we weten waar het eindpunt ligt en of we die wel zonder kleerscheuren halen.
Aan de andere kant is naar een T&T gaan ook al een vorm van uit de kast komen. Er is ook een stukje acceptatie voor nodig om die stap te zetten. Zolang je nog in de kast zit kun je ook niet naar die T&T's. De eerste die daarvoor op de hoogte moet zijn is je eigen partner, als die er is. Verder weten we dat het voor veel T's een enorme stap is om te zetten. Je moet dan immers toegeven dat je daar thuis hoort. Zolang men nog in de ontkenningsfase zit gebeurt dat dus niet.
Ik denk dus dat acceptatie het kritische sleutelwoord is. Acceptatie gaat vervolgens vaak samen met berusting.
"
O.k. Ik ben dus T. Dat is niet abnormaal, er zijn er meer zoals ik. Ik moet het dus maar gewoon laten gebeuren."
Dat lijkt zo ongeveer de gedachtengang te zijn als men die stap eenmaal heeft gezet. Maar met name die laatste zinsnede is heel onnadenkend en daardoor gevaarlijk.
Een logische en naar mijn idee heel belangrijke vervolgstap zou dus moeten zijn om die bijsluiter te gaan lezen. "
En wat betekent dat dan? Waar sta ik nu? Hoe ziet de toekomst eruit? Wat is mijn volgende stap?"
Maar dat lijken T's systematisch niet te doen. Nee, jezelf mee laten voeren op de stroom, dat is veel comfortabeler.
mikvanes schreef:Ik ben altijd weggebleven van de T&T's tot een jaar of 10 geleden. Voor showgirls is dat overigens vrij normaal, dat botst altijd met gewone t's. Nu soms nog. Maar wij schijnen daardoor wel een heel andere ontwikkeling door te maken. Wij gaan ook anders in transitie als we dat doen. Wij zetten gewoon de voor- en nadelen op een rijtje of proberen dat tenminste.
Ik kom pas sinds een jaar op de T&T's en ik merk dat ik er niet echt goed tussen pas. Mijn ideeën zijn te afwijkend, en mijn uiterlijk ook. Ik vind het wel boeiend en leerzaam, maar ik word ook niet altijd vrolijk van als je de verhalen soms hoort. Ze laten zich er soms zo in meeslepen.
