Wederom in rok naar Schiphol
Wederom in rok naar Schiphol
Maandagmiddag kennissen op wezen halen die een weekje naar Portugal waren geweest. Met de trein geen enkel probleem. Ook op Schiphol goed toeven. Bij de aankomsthal bijzonder druk met wachtende mensen die andere op kwamen halen. Later met mijn kennissen nog een uurtje op een terras gezeten bij Delifrance in de stationshal. Rond 16.45 uur de trein gepakt terug naar huis. Het blijft keer op een keer een feest om in rok er op uit te gaan. Het is voor mij als een vanzelfsprekend iets alsof ik het al mijn hele leven gedragen heb.
Re: Wederom in rok naar Schiphol
Ik ben jaloers op je. Helaas moet ik nog steeds rekening houden met de wensen van mijn familie, en anderen in mijn directe omgeving; anders deed ik dit ook wel. Het is een stuk eenvoudiger in rok te verschijnen bij onbekenden, en bekenden die je in rok geaccepteerd hebben.
Maar..., ik blijf het proberen!
Willi
Maar..., ik blijf het proberen!
Willi
Het gaat de goede kant op met de rok voor mannen.
Nu nog de starre dresscodebedenkers achter de 'broek' zitten.
Nu nog de starre dresscodebedenkers achter de 'broek' zitten.
-
Peter v
Re: Wederom in rok naar Schiphol
Willi, de meeste van ons hebben vast de eerste paar keren, soms langer ook wel met trillende benen, onzekerheden te maken gehad, maar wij, diegene die er nu doorheen zijn en waar het rok dragen een onmisbaar deel van onze dagelijkse leven is geworden en zal blijven zullen beamen dat gewoon doen de kreet is. De enige die je er van weerhoudt is in feite jezelf.
Zolang je er niet helemaal zeker van jezelf bent zullen meest waarschijnlijk er altijd anderen de schuld ervan krijgen waarom je niet dagelijks gerokt gaat, wat een heel normaal reactie is. Pas wanneer je ziet hoe belangrijk het voor jou is kan je er dan de invulling aan het rok dragen geven.
En voor mij en voor vele anderen is het iets wat niet meer weg te denken is, al zou het alleen de stap betreffen dat wij het zelf besloten hebben, gebruik hebben genomen van onze vrijheden en rechten. Ons met een persoonlijke issue niet laten weerhouden door een algemeen onbekendheid van de materie en het daar mee gepaard gaande neutraal standpunt dan wel on-acceptatie wat overigens maar door een kleine deel van de bevolking bevonden wordt.
Daar zij dan ook meestal niet individualistisch kunnen denken en handelen gaan velen die neutraal zijn dan met de grijze massa mee wat dus niet betekent dat ieder het niet accepteert. Wij als gerokte mannen hoeven echt niet te vrezen voor die grijze massa.
Willi, ja zeker, vooral blijven proberen, maar nog beter, je afvragen waarom je zo denkt. Tenslotte wil jij een rok dragen, en DAAR HEBBEN ANDEREN MAAR AAN TE WENNEN.
De omgeving wil dat jij hen accepteert, dan MOETEN zij maar jou accepteren zoals jij bent, en ik denk dat veelal als jij, de rok dragende man althans zich gewoon zo presenteert, zo van zo ben ik en wat dan? Dat de anderen weinig meer kunnen / zullen doen dan het van jou accepteren. De andere optie is ondenkbaar, dat je je leven verder laat leiden door wat jij voor anderen in gaat vullen hoe zij jou willen zien al is dat in de praktijk niet eens zo. Want je weet pas echt hoe het wordt wanneer jij er voor gaat en zij er mee worden geconfronteerd. Geconfronteerd met hoe open of gesloten dat ZIJ zijn 
.
Je kunt het pas echt weten hoe het wordt als je ervoor gaat, en waarom niet? Anderen zullen nooit "klaar" voor zijn want dat is iets waar anderen meestal totaal geen belang bij hebben om er over te moeten na denken. Gemakkelijker is om andere mensen waaronder mannen die een rok dragen klein te houden. Rok dragen zal nooit helemaal vlekkeloos gaan in de huidige maatschappij, maar dat geldt voor zo vele zaken die wij mensen willen en moeten ( voor onszelf) ondernemen. En voor de meeste daarvan laten wij ons niet weerhouden, zo ook niet het rok dragen, en helemaal niet onze vrijheid om te gaan en staan zoals wij dat wensen. Het is niet alleen de rok die wij onszelf dan zouden onthouden, ( want anderen onthouden ons niet echt) maar wij als rok dragende mannen zouden onze eigen beslissing vrijheid inperken puur omwille van wat wij denken dat anderen willen dat wij doen. Of beter gezegd, wat wij moeten laten.
Alleen een rok dragen op werk zou een wat lastiger verhaal zijn, maar daar heb je meer met veiligheid, kwetsbaarheid, herkenning te maken. Verder buiten het werk om ben jij eigen baas.
Het besef dat als wij rokken willen dragen wij daar dan ook resoluut mee door kunnen gaan en ons niet daar van te laten weerhouden zeker niet door gemeende gedachten van anderen die zo vaak door de rok drager zelf worden ingevuld, ten onrechte, is zo heel belangrijk.
Dat er veel partners zijn die menen dat zij zeggenschap hebben over jou rechten en vrijheden is bekend maar deugt van geen kant. Dat is dan weer een ander facet van het verhaal.
Zolang je er niet helemaal zeker van jezelf bent zullen meest waarschijnlijk er altijd anderen de schuld ervan krijgen waarom je niet dagelijks gerokt gaat, wat een heel normaal reactie is. Pas wanneer je ziet hoe belangrijk het voor jou is kan je er dan de invulling aan het rok dragen geven.
En voor mij en voor vele anderen is het iets wat niet meer weg te denken is, al zou het alleen de stap betreffen dat wij het zelf besloten hebben, gebruik hebben genomen van onze vrijheden en rechten. Ons met een persoonlijke issue niet laten weerhouden door een algemeen onbekendheid van de materie en het daar mee gepaard gaande neutraal standpunt dan wel on-acceptatie wat overigens maar door een kleine deel van de bevolking bevonden wordt.
Daar zij dan ook meestal niet individualistisch kunnen denken en handelen gaan velen die neutraal zijn dan met de grijze massa mee wat dus niet betekent dat ieder het niet accepteert. Wij als gerokte mannen hoeven echt niet te vrezen voor die grijze massa.
Willi, ja zeker, vooral blijven proberen, maar nog beter, je afvragen waarom je zo denkt. Tenslotte wil jij een rok dragen, en DAAR HEBBEN ANDEREN MAAR AAN TE WENNEN.
De omgeving wil dat jij hen accepteert, dan MOETEN zij maar jou accepteren zoals jij bent, en ik denk dat veelal als jij, de rok dragende man althans zich gewoon zo presenteert, zo van zo ben ik en wat dan?
Dat de anderen weinig meer kunnen / zullen doen dan het van jou accepteren. De andere optie is ondenkbaar, dat je je leven verder laat leiden door wat jij voor anderen in gaat vullen hoe zij jou willen zien al is dat in de praktijk niet eens zo. Want je weet pas echt hoe het wordt wanneer jij er voor gaat en zij er mee worden geconfronteerd. Geconfronteerd met hoe open of gesloten dat ZIJ zijn . Je kunt het pas echt weten hoe het wordt als je ervoor gaat, en waarom niet? Anderen zullen nooit "klaar" voor zijn want dat is iets waar anderen meestal totaal geen belang bij hebben om er over te moeten na denken. Gemakkelijker is om andere mensen waaronder mannen die een rok dragen klein te houden. Rok dragen zal nooit helemaal vlekkeloos gaan in de huidige maatschappij, maar dat geldt voor zo vele zaken die wij mensen willen en moeten ( voor onszelf) ondernemen. En voor de meeste daarvan laten wij ons niet weerhouden, zo ook niet het rok dragen, en helemaal niet onze vrijheid om te gaan en staan zoals wij dat wensen. Het is niet alleen de rok die wij onszelf dan zouden onthouden, ( want anderen onthouden ons niet echt) maar wij als rok dragende mannen zouden onze eigen beslissing vrijheid inperken puur omwille van wat wij denken dat anderen willen dat wij doen. Of beter gezegd, wat wij moeten laten.
Alleen een rok dragen op werk zou een wat lastiger verhaal zijn, maar daar heb je meer met veiligheid, kwetsbaarheid, herkenning te maken. Verder buiten het werk om ben jij eigen baas.
Het besef dat als wij rokken willen dragen wij daar dan ook resoluut mee door kunnen gaan en ons niet daar van te laten weerhouden zeker niet door gemeende gedachten van anderen
die zo vaak door de rok drager zelf worden ingevuld, ten onrechte, is zo heel belangrijk.Dat er veel partners zijn die menen dat zij zeggenschap hebben over jou rechten en vrijheden is bekend maar deugt van geen kant. Dat is dan weer een ander facet van het verhaal.
Re: Wederom in rok naar Schiphol
Hoi Willii,
Ik kan mij dat best wel voorstellen, dat jij in wezen ook heel graag iedere keer in een rok zou willen verschijnen. Ik heb daar erg veel bof mee, dat de mensen om mij heen mij net zo zien als toen ze mij in een broek tegen zijn gekomen. Alhoewel deze kennissen ken ik pas anderhalf jaar, en deze hebben mij nog nooit in een broek gezien.
Ik kan mij dat best wel voorstellen, dat jij in wezen ook heel graag iedere keer in een rok zou willen verschijnen. Ik heb daar erg veel bof mee, dat de mensen om mij heen mij net zo zien als toen ze mij in een broek tegen zijn gekomen. Alhoewel deze kennissen ken ik pas anderhalf jaar, en deze hebben mij nog nooit in een broek gezien.