Ik heb ook een Dreimädelhaus. Vier vrouwen en slechts één man. Ik heb de strijd opgegeven. De handdoek in de ring geworpen. Het geweer aan de wilgen gehangen. Voor mij is de pap gegoten. Daar is niet tegen te strijden.roktom2 schreef:Als we het hebben over dochters kan ik u vertellen dat dit of negatief of positief kan werken.
Ik heb er drie, en dan nog mijn vrouw.
Ik ben dus in de minderheid.
Iemand een idee hoe dit kan worden opgelost, wand ik ben hier niet bij mee.
Ik draag mijn rokjes wanneer ik in huis ben en s'zomers in de tuin. Als er bezoek komt, kleed ik mij razendsnel om in een (liefst korte) broek. "Men" ziet dat als mijn eigenaardigheid: "hij draagt thuis altijd een hyperkort broekje". Mijn vrouw ziet zo'n broekje wel zitten. een rokje is voor haar een brug te ver.
Ik weet dus geen oplossing voor jou Roktom. Ik ben met onze eigen tussenoplossing wel blij: het zei zo. Misschien is het gevoel dat anderen jouw probleem delen en daar in berusten wel een oplossing.
Sterkte !
Wim