Zo kan het ook, of niet?

[willi]

Zo kan het ook, of niet?

Nu ik (voorlopig) geen rokken meer draag, ben ik op zoek gegaan naar een goed alternatief. En, heb iets gevonden om ongeveer hetzelfde effect te bereiken; wel niet zo comfortabel als een rok, maar toch. Een kort damesbroekje van wollen visgraatstof met omgeslagen wijde pijpen, in combinatie met een bijpassende maillot, zwarte beenwarmers tot over de knie en zwarte hoge laarzen met platte rubber zolen. Daarboven draag ik een nauwsluitend shirt met lange mauwen en een wijde hals. Als ik naar buiten ga draag ik daarover een zwart, in de taille sluitend jack. (draag ik al jaren) Mijn vrouw vindt deze combinatie geweldig mooi!

Even uitproberen dacht ik. Samen naar het winkelcentrum om wat boodschappen te doen. De spiegelende etalages laten een smaakvol beeld zien van deze outfit. Tot mijn verbazing zie ik dezelfde reacties om mij heen als bij het dragen van een rok; verbaasde blikken. Mijn vrouw merkt het ook en schud haar hoofd over zoveel onbenul en merkt dan op: “ze vinden het vreemd dat je in de herfst een korte broek draagt”. Maar dat is het niet alleen; ze kijken ook naar mijn benen, alsof ik in een superkort minirokje loop.

Dan komen we een bekende van mijn vrouw tegen. Een leuke, vlotte vrouw; die na een praatje met mijn echtgenote aan mij vraagt: “heb je het niet koud zo met alleen die maillot”? Ik antwoord dat ik daar geen last van heb omdat de laarzen en beenwarmers voldoende koubestendig zijn, en dat stukje zichtbare bovenbeen in maillot kan er wel tegen. “Het staat je wel goed, en het geeft mooie lange benen”, zegt ze prijzend. Na afscheid te hebben genomen lopen we verder en zeg ik tegen mijn vrouw “zie je wat dit betekend?”, “het effect is hetzelfde als bij een korte rok; het gaat niet om de rok, maar om de in een maillot gehulde benen, die normaal bij een man niet zichtbaar zijn”. “En zeker niet in combinatie met hoge laarzen”. Mijn vrouw moet dit beamen en geeft toe, dat als een vrouw dit zo zou dragen, er geen enkele reactie zou zijn geweest.

Het ziet er dus net zo leuk uit als bij een vrouw, maar ik ben geen vrouw dus . . . Maar goed, de reacties waren niet echt negatief, op die van een stel pubers na, en bij die kennis zelfs positief. Het toont overigens eens te meer aan dat een man die zijn kleren alleen maar iets ‘anders’ draagt, ook al een bezienswaardigheid is. Je overtreed al heel gauw de ‘norm’ door je niet te houden aan de voorgeschreven mannenkleding. Het is koud, dus lange broek! En laarzen, die zijn voor vrouwen; of toch niet . . . ?

willi

[Peter v]

Deels gericht op het posting van Willi en deels te lezen als algemeen over problemen met vrouwen die het hun man onmogelijk maken rokken te dragen.

Het is funest om iemand er van te weerhouden zijn echte zelf te zijn. Zeker wanneer de fysieke mogelijkheden / middelen er voor handen zijn, zoals rokken.

Heel interessant, Willi. Maar mis ik de klu?
Overigens heel fijn dat je het met ons wil delen.
Begrijp ik hier uit dat je even goed een rok aan had kunnen hebben, daar de reacties er niet anders waren?
En wat zagen de mensen in jou? Een man in andere ( vrouwen) kleding?
Dan gaat het zelfde op als je en rok draagt.
Is dat wat je wilt, een broek aan? Ongeacht hoe je het aankleed, er is geen vervanger voor de rok, en niet voor de "gewonnen " genomen" vrijheid die het dragen inhoudt.
Ik kan het niet volgen, het deel dat hier belangrijk is, de reden dat je vrouw opgeeft waar zij "problemen mee heeft" zodanig dat ze het rokdragen door jou verbiedt wordt niet verteld.
Als, ALS zij akkoord gaat met het bovenstaande outfit, dan moet ook een rok geen probleem zijn.
Jij hoeft geen andere "oplossingen" aan te bieden, Houd je niet voor de gek.

Maar ZIJ zal met de billen bloot moeten en oprecht vertellen wat er werkelijk speelt.
De reacties van andere mensen hebben daar geen invloed op, zijn niet aan de orde.
Die doen NIET ter zake.
Hoe de vrouw zelf denkt is aan de orde.

Zij wil het gewoon niet.
Of ik zie het helemaal verkeerd. Dat kan.

Jij bent / was een gelukkige mens in een rok.
Dat heeft ze van jou af genomen. ZIJ moet zich verantwoorden. Wat inhoudt dat jij nog gewoon kunt blijven dragen tot dat er een voldoende zwaarwegend reden op tafel komt waarom jij niet in het openbaar rokken kan dragen.

Het anders gekleed gaan is toch wel belangrijk voor jou, anders waren jou verhalen niet zo en vertrouwde je ze ons niet toe.
Straks mag je in volle travestie als het maar niet in een rok is.
Wat is er zo mis met een rok?
En als je vrouw je er van verdenkt een vrouw te willen zijn.... als het daarom draait, dan is ook dat larie koek, want dat wil je met of zonder rok even hard, zou dat het geval zijn. Dan moet die verandering, ontdekking van die gevoelens bij jou besproken worden, hoe er mee om te gaan, dan wel zonder opgelegde beperkingen.
En dan nog altijd zijn ook dat zaken die niet stoppen puur door het verbieden van rokken.

Dus wat hapert er werkelijk aan? En wat er ook aan hapert, je hebt het recht en de vrijheid een rok te dragen. Het rok dragen is te begrijpen, er is mee te leven. De man moet zich aanpassen? Nee. De vrouw moet zich aanpassen.

Zo niet? Nou de man dreigt niet bij de vrouw weg te gaan, en ""Schikt"" zich zogezegd aan de vrouw. Maar anders om dreigt de vrouw ( schijnbaar ) met een blijvend vertrek Dat moet dan wel door de man geaccepteerd worden? Nee.

Hier geldt EERLIJKHEID en OPENHEID van de vrouw. Laat ze maar aangeven waar het knelt, en dan kan daar aan gewerkt worden, maar dat gebeurt ( blijkbaar ) niet. Nee want dan kan het verholpen worden en is het zij die al die tijd moeilijk heeft zitten doen. En dat mag vooral niet openbaar worden.

Maar als jij er werkelijk gelukkig bent met dat schijnheilige spel ga je gang. Jij bent zelf baas over jou handelen, mag ik hopen. Veel sterkte. maar laat niet met je sollen.

En ja ik begrijp ook wel dat er mensen "het er moeilijk mee kunnen hebben...." Duh Maar dat is geen reden om een ander van het rok dragen te weerhouden, doe dan iets aan dat "moeilijk mee hebben". Dat is veel beter.

Ps ik kon natuurlijk gewoon zeggen, ja mannen die rokken willen dragen moeten dat niet doen want er zijn vrouwen, partners die "er het moeilijk mee hebben"" dus moeten maar alle mannen er maar mee ophouden, beter voor iedereen. Mooi niet. Militant, zo als een ander mij noemde? JA zeker. Bestel anders alvast je uitvaart maar, want alsmaar "schikken" met maar alles wat anderen niet van jou willen is geen leven. Niet andere zaken maar wel het rok dragen? Laat me niet lachen.

Hoe dan ook, Wie de confrontatie aangaat moet er zelf voor instaan wat de uitkomst ook is. Dat zul je zelf moeten beslissen en zelf handelen. Maar begin zeker niet in een onderdanige positie. De ander moet zich verklaren, niet jij.

[rokwens]

Peter, ik weet niet of jij getrouwd bent of een vriendin hebt, maar ik denk dat je niet goed kunt inschatten welke inpact het rokdragen op die dames heeft. ( Begrijp me niet verkeerd, ik vind wel dat we onze vrijheid moeten kunnen handhaven.) Ik heb al diverse reacties gehoord en ook ondervonden. Ze schamen zich voor hun familie en omgeving, ze vinden je abnormaal, ze houden er niet van dat iedereen je bekijkt en daarna medelijdend naar de vrouw kijkt, ze willen niet graag mee in de belangstelling staan, ze vinden het heel eng dat hun man wordt uitgelachen, door die rare verschijning denken de echtegenotes dat de mensen hun ook raar gaan vinden, ze vrezen voor hun job als zelfstandige (verlies van klanten), ze vrezen vrienden en kennissen te gaan verliezen.
Ze worden het moe om telkens die vervelende opmerkingen van hun vriendinnen te moeten aanhoren over het gedrag van hun echtgenoot of vriend. Ze worden door die zelfde vriendinnen "bewerkt" om eventueel "het af te stappen".
Als je 25 bent kan je zeggen ; ander en beter ! Maar als je 50 bent en reeds wat hebt opgebouwd denk je 2 keer na.

Ik denk dat je als man moet kunnen inschatten (door communicatie) hoever de draagkracht van de vrouw is en hoe sterk je eigen behoefte is om een rok te dragen. Ook de situatie van de kinderen mag niet onderschat worden. Ze mogen geen voorwerp van spot worden omwille van hun vader. En kinderen kunnen erg hard zijn tegenover elkaar.

Alternatieven : Om in het begin wat te beperken en later uit te breiden als er meer vertrouwen is.
Op vacantie (met het gezin) kan er veel meer. Juist omdat je op vreemd terrein zit en niet met bekenden geconfronteerd wordt. Je kan verder gaan met weekends, uitstapjes, wandelingen enz... Je kan met het gezin naar Schotse feesten of verkleedpartijen, kortom alles uitzoeken waar je in rok naartoe kan zonder problemen met het gezin te krijgen.
Ikzelf ben actief in de folkdanswereld en daar lukt het me aardig om geaccpteerd te worden (zie foto van enkele postings terug)
Verder kan je thuis allerlei mannelijke kleding dragen op een nieuwe manier. vb; nachthemd, kamerjas, kimono. Of ook buitenshuis : kleding uit andere culturen...enz die je bv combineert met een lange trui, met een brede lendeband...big-shirts, aansluitende sportbroeken (kort of lang) die eruit zien als maillot. Lange kniekousen (eventueel skikousen) onder een kniebroek geeft ook wel een afwisseling. Je kan dan spelen met beenmode. Misschien binnenkort de broekrok als die erdoor komt. Met wat fantasie kom je al ver en ondertussen raakt men gewend aan het "anders voorkomen dan het traditionele" de stap naar de rok wordt dan stilaan kleiner en emotioneel makkelijker voor de vrouw.

[willi]

Toelichting op mijn verhaal over de korte broek.

Wat ik hiermee wil aan tonen is, dat iedereen zijn of haar eigen grenzen stelt bij het afwijken van de norm. Mijn vrouw bijvoorbeeld vindt dat ik als man best leuke damesbroeken kan dragen; want, broeken zijn broeken! Maar ook leggings, tunieken, (dames)laarzen en allerlei sieraden, waaronder oorbellen. Ze vindt kennelijk dat ik er dan nog voldoende ‘mannelijk’ uitzie. En sommige tunieken zijn zelfs bijna jurken! Allemaal geen probleem. Maar uitgerekend rokken gaan over de grens van haar norm.
En ze kan me niet uitleggen waarom; ze vindt het gewoon eng.(lees het hier bovenstaande verhaal van rokwens)

Mijn dochter hanteert echter veel engere grenzen. Zij kijkt heel bedenkelijk naar die leggings en tunieken, en ook met oorbellen en sommige laarzen heeft ze problemen.
Dus je begrijpt dat voor haar een mannenrok absoluut niet bestaat.
Voor een dochter is de vader het toonbeeld van mannelijkheid; dus daar mag niets aan veranderen.

Maar vrouwen die geen familie zijn kijken er weer heel anders tegenaan. Zoals die kennis in het winkelcentrum. Die ziet alleen de leuk geklede echtgenoot van een kennis; dus accepteert ze hem onmiddellijk als man. Het enige wat haar opvalt is dat benenpaar in maillot en hoge laarzen, en vindt dat kennelijk sexy. Alles binnen de grenzen van haar norm voor een bekende vreemde.

Voor de anderen in het winkelcentrum was ik een onbekende vreemde; en dan wordt het moeilijk een oordeel te vellen over de betekenis van zijn presentatie. Is het een man of een vrouw; of een homo? Hij loopt wel gearmd met een vrouw. Hij ziet er ongewoon uit voor een man. Welke man draagt er nou een korte broek met dit weer; zelfs al is dat met een maillot. Welke man draagt er nou een maillot in het openbaar; ja zwarte piet, akkoord.
Voor een groep onbekenden vorm ik een dilemma; droeg ik nu maar een rok, dan was het tenminste duidelijk. Hun blikken vertonen spot, verwarring en vraagtekens. En de pubers giechelen onderdrukt.

[Peter v]

Rokwens, ik ben 25 jaar getrouwd geweest. sinds drie jaar gescheiden, ik heb genoeg levens ervaring om te weten waar ik over praat.
Alles wat ik zeg staat open ter discussie. Ik uit mijn mening zo oprecht als ik kan, en dan wel vanuit de rok drager perspectief.
Ik ben heel gelukkig met jouw reactie en dat van Willi.
Op deze manier hoop ik een betere beeld te krijgen / verkrijgen hoe de vork in de steel zit. Niet alleen voor mijzelf, maar uiteraard voor alle anderen die in soort gelijkende situaties zitten en de postings nauw volgen.

Ja de vrouw heeft gelijk. Elke man moet als man door het leven. Of moet hij als zichzelf?

Hoe anderen ook naar je naaste kijken, doet er niet toe. Jullie hebben een verbond met elkaar. Dat gaat boven al het andere. De eerste verantwoording is in dit geval de verantwoording van de vrouw naar haar man, die een ontwikkeling mee maakt in zijn leven die voor hem onomstotelijk van groot belang is. Wanneer dat niet het geval is, zal hij zwichten, en alleen in mannen mode stijl in broek verder gaan, dat is hier niet aan de orde.

Natuurlijk zullen er mensen kijken, maar er kijken ook mensen die denken dat is prachtig, een stel die voor hun idealen gaan en niets van het gepeupel, de menigte aantrekken. Het is wat jij gelukkig maakt dat de vrouw moet ondersteunen. ( en omgekeerd, wie wordt er gelukkig van wanneer de vrouw haar man onder drukt, iets hem ontzegt? ) Even eens wat haar gelukkig maakt, met dien verstande dat dat niet betekent je eigen zelf inleveren voor een personage die voor de buiten wereld acceptabel is, namelijk de persoon zijn wie jij werkelijk bent. Je kunt er niets aan doen dat de behoefte er toe om rokken te dragen zo groot is dat je het zelfs al heb gedaan. Net zo min als dat je een ziekte kunt verbannen omdat je vrouw niet wil dat je die hebt. En dan praat ik gewoon neutraal over mannen die de broek verruilen voor de rok, eenvoudig mannelijk, niet eens over andere vormen van rokken dragen met meer uitdrukking, expressie, naar het vrouwelijke toe.

Wil jij rokken dragen?
Willen jullie rokken dragen?
En beseffen jullie dat het meer is ( over het algemeen ) dan eenvoudigweg een andere kledingstuk?
Het maakt niet uit hoe lang je er over doet, de vrouw is er nooit klaar voor. Dat langzaam opbouwen is jezelf voor de gek houden. Wat wel kan is binnen enkele maanden hoogstens, tezamen het rokken dragen opbouwen omdat het na de aller aller eerste kennismaking ermee even wennen kan zijn en er een omgang regeling uitgezocht moet worden om het in het verdere leven toe te passen.

Het is een gegeven. PUNT.
"Haar" norm. Ja er is en punt waar de ene niet meer mee wil / kan met de andere, dan is een scheiding aan de orde. Wanneer de ene zich zelf niet meer kan zijn ter wille van de andere is het hopeloos fout.

Ik zeg dan ook vaak, "ik heb er niet om gevraagd, maar wat ik nu doe "moet" ik doen, zo ben ik. Liever één van de gewone mannen volk, beer suipen, roken, mee doen met de bingo whatever, maar gewoon één van de andere schapen van de kudde zijn. Lekker gemakkelijk." En toch ben ik wie ik ben. blij er mee of niet, het is geen "fantasy Island." * En dat zijn jullie ook, elk wie je bent. Face it.

* ( Fantasy Island.een serie op de tv jaren terug )

Of het rok dragen is gewoon niet belangrijk. Einde discussie. Gewoon einde. Ga dan ook maar van het forum af, gooi de rokken en wat dan ook maar in de zak voor de kringloop winkel, en ga naar huis naar je gelukkige vrouw, die nu trots op straat kan lopen, in de wetenschap dat ze haar man heeft weten te weerhouden zichzelf voor de gek te zetten en haar daarbij. Nou daar mag je gelukkig van zijn. En 'avonds wanneer je beide tezamen thuis zijn, kunnen jullie elkaar vol onschuld in de ogen kijken.....

Er speelt hier ook veel meer dan puur een rok, er speelt het recht op een eigen ik, een eigen identiteit, niet je voor de wereld moeten voor doen als iemand die je niet bent. Voor jezelf opkomen, ja ook in het huwelijk
En dat laat / laten je / jullie je zomaar af pakken. Met alle winden mee waaien prima, maar je zult nooit recht op staan zoals je echt bent. En mocht je het pensioen leeftijd behalen... je dan nog afvragen wie je eigenlijk bent? Je hele leven als slaaf een andere identiteit te hebben aangenomen alleen voor de norm van een ander al is dat een aangetrouwde persoon?

En met al die opmerkingen van het accepteren krijgen van het rokken dragen, mannelijke rok dragen. Nou dat wordt nooit en never als de enigen die het echt willen dan nog buigen voor normen van een ander al is dat hun partner..... Nooit en never voor hunzelf niet eens en zeker niet naar buiten toe.

Maar goed, als het niet zo leeft...

En natuurlijk heeft de partner mede zeggenschap in zaken van gezamenlijke belang maar heeft niets over de persoon zelf te zeggen. Niets en dan ook niets. En wanneer die persoon door ontwikkelt, maar uiteraard nog altijd de zelfde persoon is, tenzij buiten aardse wezens zijn body hebben "gesnatched" is dat een proces dat beide partners doorlopen, de een meer dan de ander misschien, maar ieder persoon blijft door ontwikkelen. En blijft die persoon zoals hij is door ontwikkeld de persoon waar rekenschap mee dient te worden genomen. Daarbij is geen sprake van de man noch de vrouw om zich anders voor te doen dan wie ze zijn. Er is geen sprake van dat de ene de ander verhindert met het zich te laten zijn wie hij is, in gijzeling houden als het ware. Het is niet zaak om te belemmeren, belemmeren, maar omgaan met de voorkomende situatie.

Die situatie is duidelijk, een man die uiteindelijk er achter is gekomen dat hij een onbedwingbare behoefte heeft ( wees eerlijk naar jezelf ) om zich te uiten, en dan wel in een rok, en misschien ook nog wel zijn vrouwelijke kant laten zien. Dat is een gegeven waarmee omgegaan moet worden. Het kan zijn dat de vrouw dat niet wil of kan volgen. Dat is dan een probleem, voor de vrouw omdat zij diegene is die de normale verloop niet kan volgen. Advies/begeleiding van een bekwam derde is dan misschien aan de orde, maar de man treft geen "blaam" en hoeft zeker niet zich te ontzien. Dan zou HIJ hulp moeten zoeken, als hij zich zelf moet onderdrukken, en omdat hij in de knoop komt. Het leven is eindig. Denk ook niet dat je het op later leeftijd opnieuw wel kan proberen. Kijk goed om je heen.
Als jonge mens kun je enige tijd permitteren om het aan te zien, maar ook dat is sterk af te raden.

"ja dat klopt dat ik het niet belangrijk vind, en ik wil het met mijn partner verder doen" Dat kan ik begrijpen, maar is je partner dan nog wel zo leuk, al ga je jezelf iets zo wezenlijk belangrijk ontzeggen, wetend dat zij weet dat jij jezelf niet bent, en daarbij de schijn ophoudt louter voor de buiten wereld? Terwijl ze weet dat ze jou iets onthoudt? Wat een trots t.o.v. anderen

Immers zolang je dezelfde liefde voor haar hebt.. feitelijk dezelfde lover bent, alleen in het openbaar anders gekleed gaat dan andere mannen, ben je voor haar nog dezelfde? Waarom zou ze jou in de steek laten nu dat jij erachter bent gekomen van een andere kledij te houden, je anders te willen presenteren?

Het lijkt moeilijk maar eigenlijk is het antwoord eenvoudig.... En dat moet ieder voor zich zelf invullen.

[willi]

Peter de vijfde en Rokwens, bedankt voor jullie geuite meningen. De waarheid ligt ook hier weer in het midden; alleen is die middenweg zo moeilijk te bewandelen. Niet dat ik mijn vrouw zou willen missen, maar zonder haar zou het voor mijn 'rokwens' wel veel makkelijker zijn. Je bent dan niemand verantwoording schuldig en je kan in principe onbeperkt je gang gaan.
Sinds de ontdekking van mijn echtgenote dat ik graag rokken draag, beschik ik over één voordeel: ze WEET dat ik graag rokken draag. Het is voor mij dus afwachten tot het moment, dat zij in staat is haar angst voor derden op zij te zetten.
Ik kan natuurlijk weer in het openbaar rokken gaan dragen, als ze daar niets van weet; maar helaas zit de wereld vol verklikkers, die maar al te graag onrust zaaien.

Dus, voorzichtig aan, dan breekt het lijntje niet!

Voorlopig ex rokdrager Willi

[khh]

Willi,
ik wens je alvast veel succes ! De middenweg bewandelen is gewoonlijk een goed vertrekpunt. Vandaaruit kan stilaan de gewenning voor je levensgenoten beginnen. Ik wens je de kracht toe om op de middenweg te blijven, en de alertheid om op te merken wanneer je iets kan 'forceren' om om op je unieke pad vooruit te komen. De dingen zijn altijd in verandering, en de meningen van mensen ook !!!
van harte,
KHH

[w-sure]

hoi willi,

dat korte damesbroekje waar je over spreekt lijkt mij ook erg leuk. waar heb je die vandaan? ik zoek zoiets ook al een tijdje.

Ben niet echt een hard core rok drager, maar heb het sinds kort wel aan mijn garderobe toegevoegd. kwam vanuit het badpak (thuis maar ook gewoon in het zwembad), naar de panty, omdat alleen een badpak binnenshuis soms te koud was, daarna ook panty in combi met korte (mannen)broek en vandaar sinds een week naar de rok (ook buitenshuis, zie elders).

[Peter v]

Wel, wel, wie weet waar dat heen gaat?
Toch leuk dat je de site gevonden hebt.
Rokken dragen openbaar is gewoon heerlijk.
Rokken dragen maakt ook deel uit van freestyling, oftewel mannen die breken met conventie van wat men onder de huidige mannen mode verstaat. De basis voor mannen in rok is natuurlijk de rok, maar andere kleding hoort daar net zo goed bij, naar behoefte. Waarom het bij alleen rokken houden?