OP pad met rok en panty
OP pad met rok en panty
Tsja, een avondje ontspannen, denk je. Net als je een spijkerrok hebt aangetrokken bij je bruine 50 den opaque panty van Filodoro word je gebeld. Of je even kunt langskomen bij een bekende een paar straten verderop. Jas aan. Mensen op straat zien je maar zeggen niks. Aangebeld bij het bewuste adres. Het scheelt dat het gangetje waarin je staat donker is. De kennis komt met een toelichting bij een belastingformulier en stelt daarover een vraag. Ik ga aan een tafel zitten en ik geef aan hoe hij dit moet zien en waar hij dit moet invullen. Hij kijkt mij aan en bedankt me. We drinken een kop koffie en ik zeg dat het zo wel voldoende is. Hij ziet mijn panty maar reageert niet. Ik ga de deur uit en maak nog een wandeling van een uur. Niemand merkt verder iets op. Een heel relaxede avond...
Re: OP pad met rok en panty
Fijn hoor dat je dit zo kan doen!
kleding moet je beschermen tegen de elementen, hoe het er uit ziet is je eigen zaak
Re: OP pad met rok en panty
Dat is fijn om te horen, dat het je zonder problemen vergaan is. Zo hoort het ook.
Re: OP pad met rok en panty
Hallo, ik ben net nieuw hierop, via via hier op gekomen, als ik in een rokje loop heb ik altijd een panty (of legging) aan, dat gaat gepaard met laarzen, ik ben huismeester in de flat waarin ik woon, speel ik ook in een bandje, 9 van de 10 keer ga ik op een zaterdag naar beneden woon 5 hoog, naar de taxi die me weg rijdt naar de oefe ruimte pfff, af en toe stopt de lift, en heel gek mensen kijken je altijd aan in je ogen, maar je voelt je toch op gelaten,....
(onwennig) ik loop al bijna 4 jaar in een rokje (privé) tijdens me werk, draag ik het vaak onder me werkbroek, is gewoon tja hoezo de meisjes (vrouwen) in een broek) ik durf te wedden dat ik OOIT als huismeester in een rokje me werk gaat doen, maarja wanneer is dat pfff. toch een schamte, maarja waarom,.. als ik zondag me hondje uitlaat in het bos loop ik ook in een rokje het bos in, maarja dan slaapt de flat ( 08.00 uur)
Het voelt zo fijn een rokje... en waarom mag dit nou niet echt.. volgens bepaalde mensen ook daar heb ik me verhaal over, maarja dat later.
Groetjes en tot snel John
(onwennig) ik loop al bijna 4 jaar in een rokje (privé) tijdens me werk, draag ik het vaak onder me werkbroek, is gewoon tja hoezo de meisjes (vrouwen) in een broek) ik durf te wedden dat ik OOIT als huismeester in een rokje me werk gaat doen, maarja wanneer is dat pfff. toch een schamte, maarja waarom,.. als ik zondag me hondje uitlaat in het bos loop ik ook in een rokje het bos in, maarja dan slaapt de flat ( 08.00 uur)
Het voelt zo fijn een rokje... en waarom mag dit nou niet echt.. volgens bepaalde mensen ook daar heb ik me verhaal over, maarja dat later.
Groetjes en tot snel John
Re: OP pad met rok en panty
Allereerst hartelijk welkom op het Rok voor mannenforum.
Fijn dat je je hebt aangemeld.
Uit je verhaal begrijp ik dat je het toch al enige tijd doet. Echter je voelt je er nog niet volledig jezelf in.
Hopelijk kun je hier je weg vinden naar een volwaardig dragen van een rok door een man.
Weten de mensen in de band overigens dat je in rok loopt, of trek je je rok ter plekke uit en verwissel je deze voor een broek ?
Het zou misschien leuk zijn als je je voorstelt op het forum, en wat vertelt over hoe het rokdragen bij jou begonnen. Uiteraard wat je kwijt wilt aan de leden.
Fijn dat je je hebt aangemeld.
Uit je verhaal begrijp ik dat je het toch al enige tijd doet. Echter je voelt je er nog niet volledig jezelf in.
Hopelijk kun je hier je weg vinden naar een volwaardig dragen van een rok door een man.
Weten de mensen in de band overigens dat je in rok loopt, of trek je je rok ter plekke uit en verwissel je deze voor een broek ?
Het zou misschien leuk zijn als je je voorstelt op het forum, en wat vertelt over hoe het rokdragen bij jou begonnen. Uiteraard wat je kwijt wilt aan de leden.
Re: OP pad met rok en panty
Hoi John2
In ieder geval wil ik je laatste alinea corrigeren. Waarom mag dit niet echt? vraag je. Nou, het mag wel hoor, alleen voor zeker kijkt je omgeving wat onwennig je kant uit doorgaans zonder iets te zeggen.
Ook ik ben begonnen zoals jij. Binnenshuis, stiekem, op avonden dat ik zeker weet dat mijn dochters niet aanbellen of binnen komen vallen (hoewel, nooit helemaal uit te sluiten natuurlijk), maar goed, de kans daarop laag inschatten.
Totdat ik mijn 2e vrouw leerde kennen en ze regelmatig een man in rok zag lopen en dit tegen mij vertelde, nog niets wetende van mijn voorliefde hiervoor. Toen ik aangaf dat het me eigenlijk best wel lekker leek met warm weer zoiets aan te hebben gaf zij aan dat ik vooral aan moest doen waarin ik me gelukkig voelde en al zou dat dan een rok zijn, maakt niets uit. Heb je dan liever een jurk of een rok? vroeg ze nog. Toen was het hek van de dam, helemaal toen zij mij aanspoorde een rok aan te doen ook als mijn dochters er waren. Ze had gelijk, ik durfde hun reactie niet af te wachten. Ik zal je vertellen dat ze het min of meer voor kennisgeving hebben aangenomen, geen gejoel of gejuich toen ik ze er voor de 1e keer mee confronteerde, niets van dat alles. Leeftijden zijn 11, 18 en 22 jaar. Nu ben ik zover dat ik er mee door mijn eigen wijk wandel. Vanavond nog, ik had iets nodig bij de avondwinkel, iets vergeten. Kilometertje wandelen. Wel donker aan het worden, maar ook langs een buurtgenoot die altijd in het gat van de deur staat een sigaretje te roken, zeggen elkaar altijd gedag, nu ook, hij mij op zeker voor de eerste keer in een rok voorbij zien gaand. Ik schrok heel even toen ik die man zag maar de volgende seconde besefte ik dat ik door was. In de buurtwinkel gewoon gekocht, afgerekend. Wat ik er maar bij wil zeggen, ik vond het ook ontzettend moeilijk om op deze manier buiten te komen maar in heel veel gevallen ben ik over de drempel. Ik geloof ook zeker dat je een rok gaat aantrekken bij je werk. Gewoon doen, jij hebt dezelfde gevoelens als ik, en die gevoelens gaan het winnen van de onzekerheid en schaamte. Daarom, het mag. Ik zeg: DOEN. Succes.
In ieder geval wil ik je laatste alinea corrigeren. Waarom mag dit niet echt? vraag je. Nou, het mag wel hoor, alleen voor zeker kijkt je omgeving wat onwennig je kant uit doorgaans zonder iets te zeggen.
Ook ik ben begonnen zoals jij. Binnenshuis, stiekem, op avonden dat ik zeker weet dat mijn dochters niet aanbellen of binnen komen vallen (hoewel, nooit helemaal uit te sluiten natuurlijk), maar goed, de kans daarop laag inschatten.
Totdat ik mijn 2e vrouw leerde kennen en ze regelmatig een man in rok zag lopen en dit tegen mij vertelde, nog niets wetende van mijn voorliefde hiervoor. Toen ik aangaf dat het me eigenlijk best wel lekker leek met warm weer zoiets aan te hebben gaf zij aan dat ik vooral aan moest doen waarin ik me gelukkig voelde en al zou dat dan een rok zijn, maakt niets uit. Heb je dan liever een jurk of een rok? vroeg ze nog. Toen was het hek van de dam, helemaal toen zij mij aanspoorde een rok aan te doen ook als mijn dochters er waren. Ze had gelijk, ik durfde hun reactie niet af te wachten. Ik zal je vertellen dat ze het min of meer voor kennisgeving hebben aangenomen, geen gejoel of gejuich toen ik ze er voor de 1e keer mee confronteerde, niets van dat alles. Leeftijden zijn 11, 18 en 22 jaar. Nu ben ik zover dat ik er mee door mijn eigen wijk wandel. Vanavond nog, ik had iets nodig bij de avondwinkel, iets vergeten. Kilometertje wandelen. Wel donker aan het worden, maar ook langs een buurtgenoot die altijd in het gat van de deur staat een sigaretje te roken, zeggen elkaar altijd gedag, nu ook, hij mij op zeker voor de eerste keer in een rok voorbij zien gaand. Ik schrok heel even toen ik die man zag maar de volgende seconde besefte ik dat ik door was. In de buurtwinkel gewoon gekocht, afgerekend. Wat ik er maar bij wil zeggen, ik vond het ook ontzettend moeilijk om op deze manier buiten te komen maar in heel veel gevallen ben ik over de drempel. Ik geloof ook zeker dat je een rok gaat aantrekken bij je werk. Gewoon doen, jij hebt dezelfde gevoelens als ik, en die gevoelens gaan het winnen van de onzekerheid en schaamte. Daarom, het mag. Ik zeg: DOEN. Succes.