Hallo Ludwig, hel herkenbaar, jouw antwoord. Ben ik mee eens.
Er volgt een duidelijke reactie, waar menigeen van kan opkijken, waarvan ik denk, dat vele mannen niet het lef hebben om te doen, voor hunzelf op te komen, maar een reactie die ik meen te moeten neerzetten in het belang van alle mannen rok dragers. Wij hoeven geen macho's te zijn
maar dienen wel onszelf te respecteren, zodat wij op onze beurt gerespecteerd kunnen worden als de MENSEN die wij zijn. Ik tracht hier mee de patstelling te doorbreken, die vele mannen hebben met hun vrouwen.
Er zijn situaties waar er met terughoudend heid gehandeld kan worden, zoals een eigen zaak. Maar ook hier weer, zouden er echt mensen weg blijven als ze wisten dat je rokken droeg, of jou zouden zien? Moet jij dan de rest van je leven verstoppertje spelen? Net als vroegere tijden, wanneer kinderen die lichamelijk of geestelijk anders waren, weggestopt waren uit het zicht, soms voor hun hele leven. Ik begrijp hoe dat verloopt, maar het is totaal verkeerd. Je wilt je vrouw geen "pijn" doen, maar het is zij die de man martelt.
Je zelf verloochenen, een leugen moeten leven omdat een ander dat van je eist, is gewoon weg hartstikke fout, hoe je er ook naar kijkt. Wij mannen worden verwacht ons eigen ontwikkeling te remmen, verstoppen, ontkennen, ter wille van de grillen van de vrouwen. Met wie zijn ze eigenlijk getrouwd? Met jou, zoals jij bent. "Dat is MIJN man" "Daar sta ik achter" zou uit liefde de antwoord van de vrouw moeten zijn, en niet, "Alleen als anderen het niet zien", "Niet waar bekenden het zouden kunnen zien" enz.
Ik durf te zeggen, en daar zou ik op aangevallen kunnen worden, dat vrouwen die het rok dragen tegen houden, beperken, verbieden, NIET van hun mannen houden. Er was een verbond met twee mensen aangegaan, mensen die van elkaar hielden, niet puur van wat de ander voor kleding aan had, of wat voor bezittingen, dus ook niet een latere verandering, evolueren van kleding uiterlijk. ( Immers van innerlijk is de man niets veranderd. ) Je leeft voor en met elkaar, en bent niet met de buren, klanten, of anderen "getrouwd." Het rok dragen, vrijer kleden is een bewuste keuze, jou keuze, en daar hebben anderen niets over te zeggen. Het is ook iets waar je achter moet staan, achter de eigen ik die Jij bent. Niet het schoot hondje van de vrouw. Alleen als je achter staat wie je bent, en vervolgens wat jij doet, je eigen waardigheid behouden, ben jij daar in gelukkig, en kunnen anderen DAT als zodanig als waar aannemen an DAAR mee omgaan. Schijnheiligheid houdt geen stand.
Mannen die rokken dragen houden nog even veel van hun vrouwen, en zijn nog precies dezelfde mannen die ze voorheen waren, hoogstens nog gelukkiger, beter in hun vel, met het daadwerkelijk dragen van rokken.
Of is het opeens dat "getrouwd met het bezit van een auto, en wanneer de auto weg gedaan wordt, dan een scheiding? " Gaat het om de omhulsel of de mens van binnen?
Rok dragen is een feit, en de vrouw weet het van de man, als ze zijn persoonlijk ontwikkeling, de man niet in rok, niet accepteert, houdt ze ook daar na niet meer van hem, ook al zou hij het uit angst voor represailles van de vrouw
nooit van zijn leven meer rokken dragen. Want immers de man is na het rok dragen ( wat de aanleiding was voor de reactie van de vrouw) met of zonder een rok aan, nog altijd de zelfde man.
Een bank rover die in de weekeinde op roof tocht gaat, is altijd een "bank rover" ondanks dat hij door de week niet op roof tocht is.
Een rok dragend man is na het bekendmaken voor de rest van zijn leven een man die rokken draagt, een rok dragend man. dat is de ontwikkeling die hij heeft doorgemaakt. Ook al zou hem het bijna onmogelijk gemaakt worden ze weer te dragen, of zo manipuleren dat hij zich onterecht schuldig zou voelen daarbij tov zijn vrouw.
Dus houdt je vrouw gewoon niet meer van je na het vertellen van de wens toe, of het dragen van, rokken. Laat dan de vrouw de schuld last daarvan dragen, en niet de man. Je bent zoals je bent, an de anderen moeten daar mee leren leven, dus ook de vrouw. En NIET dat de man zijn hard gevochten persoonlijke ontwikkeling, vrijheid zomaar opgeeft. Meegaan en steunen, is het devies, en NIET belemmeren, remmen, beperken, stoppen.
"Don't rock the boat". Nou dan is de boot al veel te vol. Dat is dan het probleem. Er schijnt een grote angst te heersen om het verbond der partners te toetsen, bang dat wat blijkens al bekend is, aan het licht te brengen, dat het een schijn huwelijk blijkt, te teer om an te tornen.
Nou ik denk dat het best wel mee valt. maar dat de vrouw deze keer niet haar zin mag door drijven, ten koste van het zelfrespect van de man, hem daarmee kleineren. Al zijn waardigheid ontnemen.
Peter v
PS Ook hier weer, ieder is vrij om te vinden of het hem betreft of niet. Het is net als alles op de forum, weer een mening van een persoon.