www.rokvoormannen.nl

Oké, dan zal ’t wel aan mij liggen.
Ik heb vaak aan moeten horen dat ik zelfs in een broek wat ‘vrouwelijk’ overkom. Alleen weet men nooit te vertellen wat daar de oorzaak van is.
Het zit ‘m niet in een loopje en ook niet in mijn manier van bewegen of spreken.

Het zal wel mijn manier van kleding combineren zijn, die een belangrijke rol speelt.

willi schreef:Oké, dan zal ’t wel aan mij liggen.
Ik heb vaak aan moeten horen dat ik zelfs in een broek wat ‘vrouwelijk’ overkom. Alleen weet men nooit te vertellen wat daar de oorzaak van is.
Het zit ‘m niet in een loopje en ook niet in mijn manier van bewegen of spreken.

Het zal wel mijn manier van kleding combineren zijn, die een belangrijke rol speelt.

Fijn voor ze. Lekker gewoon blijven dragen.

Kom Mik, laten we nu wat enthousiaster reageren op de aanbevelingen van Conny. Niet meteen zo somber en terneder geslagen.

MANNEN DIE MET TREINTJES SPELEN WORDEN OOK NIET VOOR VOL AANGEZIEN.

MANNEN DIE MET TREINTJES SPELEN WORDEN OOK NIET VOOR VOL AANGEZIEN.

PARDON???

Sorry Treintje, ik speel ook met treintjes, Marklin.

Nou, het maakt mij niks uit hoor, dan word ik dubbel niet voor vol aangezien.

<Off-topic>
P.S. Ik speel trouwens niet meer met treintjes, de hele handel staat alweer geruime tijd in de kast, want we hadden de ruimte nodig. Nog een Märklinist dus. Analoog/wisselstroom, Motorola of MFX?
</Off-topic>

mikvanes schreef:Treintje: Niet meteen zo somber en terneder geslagen.

Eh, dat zei Will, niet ik.

Sorry, het ging allemaal iets te snel, geloof ik.

Mik schreef:
Jullie doel was de man aan de rok te krijgen. Showgirls hebben als doel te overleven en te schitteren.

Mijn doel is al lang niet meer ‘de man in de rok krijgen’. Dat hoeft ook niet. Waarom zou dat tegen de wil van de meeste mannen moeten gebeuren? Het enige waar ik nog naar streef is de ‘acceptatie’ van de man in rok. (wat je voor jezelf niet wilt, mag je de ander, voor zichzelf, niet verbieden)

De behoefte om te schitteren heb ik niet. Dat laat ik graag aan anderen over.
Hoogstens zal ik met warm zomerweer iets fleurigs, iets meer gewaagds aantrekken.

Willi:

Het enige waar ik nog naar streef is de ‘acceptatie’ van de man in rok. (wat je voor jezelf niet wilt, mag je de ander, voor zichzelf, niet verbieden)

Acceptatie betekent wel iets meer. Acceptatie wil zeggen dat je ondanks je anders zijn toch geaccepteerd wordt als lid van de groep. Dat je deelt in de voordeeltjes. Dat je niet 'per ongeluk' op achterstand wordt gezet als er iets leuks is. Dat men je niet mijdt omdat je afwijkt, maar je toch ziet als een volwaardig lid van de groep.

Maar als je acceptatie wilt, zul je daar voor moeten vechten. Die komt echt niet vanzelf. Hoe wil jij de buitenwereld duidelijk maken dat jij als afwijkende man ook recht hebt op een menswaardig bestaan als je het podium niet durft te beklimmen? Als je liever in je studio blijft plakken? Als je op straat liever niet te veel wilt opvallen?

Acceptatie begint bij jezelf. Zo lang jij jezelf niet echt durft te accepteren voor wat je bent, kun je ook van anderen niet verwachten dat ze jou als afwijkende man wel accepteren.