Dagje uit in rok(ken)

[Ludwigcw]

Was vorige week in verlof maar vrouwlief moest wel werken. Daar ik mijn oudste dochter op maandag 28 april s'morgens vroeg naar Roeselare moest brengen, had ik mijn vrouw voorgesteld dat ik er een rokkendag van zou van maken, en terwijl inkopen zou doen in de grote tuincenter Floralux en supermarkt Auchan ( Frankrijk ). t' Wijfelde tussen mijn jeans - of camoflace rok. s' Morgens mijn jeansrok aangedaan, ben nog naar Doornik gereden waar ik eens het stadcentrum bezocht heb, zonder opmerkelijke reacties. Rond de middag toen doorgereden naar Valencienne (Frankrijk) en daar iets gegeten in een broodjeszaak, en dan rondgelopen in mijn camoflagerok. Hier had ik wel meer verwonderde blikken, maar geen reacties. Daar ik voor de eerste maal in het centrum van die stad kwam wist ik ook niet wat er achter elke straathoek te verwachten was. Op een bepaald moment ( rond 13:00uur )ga ik een hoek om en kom in een straat terecht waar het vol staat met jongeren (hoge school),aan een ingang van een campus. Die hadden mij direct in het oog, spot gelach en gegiegel steeg dan ook direct uit de meute jongeren op. Mij omdraaien en terugkeren was zeker een bewijs van zwakte dus ben ik de straat en groep jongeren middendoor gepasseerd.
Op de einde van de straat stonden er twee koppeltjes ook te lachen en daar ik ze vlakbij moest passeren deed ik een poging om een gesperk aan te knopen, maar dat resulteerde bij de meisje in een lachvorm waar ze bijna in bleven. Ze gingen ook direct voort zodat ik geen gesperk kon aanknopen, na enkele meters draaide er één van de jongens zich om en zei tegen mij dat ik gevaarlijk deed door hier in rok rond te lopen.
Toen ik twee straten verder was ontdekte ik ook dat ik gevolgt werd door enkele jongen die foto's of film maakte van mijn met hun gsm. Misschien sta ik nu ergens te pronken op Youtube .
Feit dat ik met de rest van de bevolking aldaar geen probleem gehad heb, en ook later in de plaatselijke Auchan ook geen enkel probleem gehad heb, en mijn alle andere positieve rokervaringen, sterk mij in mijn gelijk en heeft mij ook niet geraakt. Men weet ondertussen dat de pubers en jeugd een moeilijke leeftijd zijn, ook voor elkaar zijn ze beenhard.
Toen ik door de meute jongeren passeerde heb ik eens op de meisjes gelet en er welgeteld twee gezien met rok aan waarondere dan nog een legging. De rest had allemaal een broek aan met meestal sneakers eronder. Dus zal je daar zelfs als meisje in een mooie speelse rok het niet gemakkelijk hebben.

Ludwigcw

[Wiha]

Lijkt me een geweldige dag Ludwigcw. Met die jongeren heb je inderdaad gelijk. Als ze alleen of met z'n tweeen zijn valt het wel mee, maar zodra ze in grotere groepen zijn willen ze opvallen en dus gaan ze van alles roepen.

Al met al een positieve dag begrijp ik. Dit is voor herhaling vatbaar? En je vrouw heeft er geen problemen mee? Harstikke mooi. Geen foto gemaakt zeker.

Groeten,

[Peter v]

Ludwig, wat een mooie dag, bedankt voor die uitvoerige rapportage. Die moeten zeker bijdragen aan het over de streep halen van mannen die het zeker WEL willen, maar nog een kleine zetje nodig hebben.

Wat de jeugd betreft, ook ik krijg eigenlijk alleen van de leeftijd 16 tot 18 jaar giegelende meisjes en jongens die geen houding weten te geven, al zeggen dikwijls de jongens, "mijnheer, u ziet er mooi uit" en dat vind ik knap van hun, want het wordt dan niet spottend gebracht. Die leeftijd is blijkbaar beladen met hormonen en moeten ze op alle prikkels spontaan reageren. Alsof ze high zijn. High van natuurlijke drugs....

Zoals jij gelukkig vermeld, van de meeste mensen, het gros van de bevolking zul je weinig tot niets merken. Hoogstens mensen die even blijven na kijken, ter bevestiging van wat ze zien. Immers je ziet niet iedere dag een man met een rok aan.
Wat dat betreft, is er zoals al veel vaker gemeld, er niets aan de hand en is daar mee zonder vermelding in het "Dikke van Dale" woorden boek, feitelijk het rok dragen door mannen geaccepteerd. Dat wil zeggen, zo lang er niet aanwijsbare / tastbare belemmeringen, handtastelijkheden, enz het tegen deel bewijzen, er sprake is van "acceptatie". Dus waar wachten dan zo veel mannen op? Ik denk dat ik het wel weet, het zit 'em in hun eigen onzekerheid, zij zijn er nog niet voldoende zeker van dat ze het eigenlijk wel willen, openbaar maken, dragen. Dan kan het gemakkelijk zijn om het nog niet door de opper machtige openlijk verklaarde acceptatie aan te dragen als excuus niet tot openlijk dragen en bekend maken over te gaan.

Er zijn altijd uitzonderingen.
En dan nog de groep die wel bewezen hebben openlijk te willen dragen, maar die ter wille van de ( schijnheilige) vrede van het partnerschap zich aan de verboden van de partner houden. Dat is dan hun zaak, maar wel erg jammer. Zo lang zij in die partnerschap zitten zullen zij dan onderworpen zijn aan vrijheid beperkingen. Alweer mijn mening, en ik ga daar zeker niet tussen zitten.

Ik moet ook eruit opmaken dat helaas jij en je vrouw ook niet samen op stap gaan, met jij in een rok. Dat is zeer spijtig. Maar ook hier weet ik niet alle details en hoef ik die ook niet allemaal te weten. Het drijft wel een wig in de verstandhouding / relatie, een scheve relatie. Ik spreek dan ook zo omdat ik heel graag het patstelling in die situaties zou willen zien doorbroken, en een open en respectvol / liefde vol verhouding dan zou zijn, zonder het verbieden van persoonlijke ontwikkeling en vrijheid van de man. En dan eindelijk hetgeen waar wij het steeds over hebben, het onbeperkte keuze vrijheid om wanneer en waar wij willen een rok te kunnen dragen.

Hopelijk kun jij regelmatig er op uit, want jij bewijst een echte rok drager te zijn, al is het met belemmeringen, ( alweer belemmeringen waar ik niets over te zeggen heb en dat zal ik ook niet beweren, doch wel bespreken. )

[Ludwigcw]

Nu is het een feit dat mijn vrouw het daar moeilijk blijft mee hebben, er is maar één rok waarbij ze zonder problemen en dan nog ver van huis wilt bijlopen, en dat is mijn mannenrok van H&M. Die heb ik ondertussen al beu gedragen.
Nu was haar opvang vorige week de eerste drie dagen nog open terwijl ik de ganse week verlof genomen had ( ik heb ook meer verlof en recup van nachtvluchten dan mijn vrouw die als zelfstandige geen inkomsten heeft als ze sluit.).

Ik was wel blij dat ze er niet bij was met die reactie van de jongeren, want dat zou voor haar het bewijs zijn dat rokken voor mannen maatschappelijk niet kan, en voor mijn helemaal de deur toe gedaan hebben. Met mijn schoenen heb ik dan wel al meer vrijheid, daar is ze blijkbaar al achter gekomen dat er daar geen mens op let of intresse in heeft.
Een deel van het feit dat mijn vrouw zo gevoelig is voor "verkeerde aandacht", als ik het zo mag noemen, is dat mijn vrouw haar haarkleur van nature hoogblond ( rost ) is. Nu is dat een modekleur en zijn er veel dames die hun haar zo laten kleuren.
Maar in de jaren 60 en 70 'tig was je met zo'n kleur het middenpunt van spot en treiterij. Heb ik met andere meisjes uit mijn jeugdjaren weten gebeuren en mijn vrouw heeft dat in haar jonge jaren ook meegemaakt. Ze is bang dat wij door mijn rokkendragen ook terug in zo'n spiraal terechtkomen.

En zo'n uitstap combineer ik dan altijd met enkele boodschappen voor het huishouden. Zo is vrouw ook tevreden en heeft ze geen bezwaar tegen mijn uitstapjes, en kan ik toch in rok buiten.

En de verwonderde blikken, tja dat is toch heel normaal. Als ik een dame ziet op hele hoge hakken van meer dan 12cm of met een korte minirok en lieslaarzen, of gewoon een knappe dame die dan nog stijlvol gekleed is, zal ik ook wel eens twee ( of meer ) keer kijken.

Ludwigcw

[Ludwigcw]

Als ik zeg dat mij vrouw enkel bij mij wilt lopen met mijn H&M rok, ben ik aan het liegen. En juist is juist hé!
Er zijn al andere rok momenten geweest met haar.
Als ik een rok uitstap niet direct hier vermeld, durf ik dat al eens te vergeten. En zo'n positieven met mijn vrouw vergeten, moest ze het weten .......

Een maand terug hebben we een daguitstap gemaakt naar Noord-Frankrijk. Cap Gris Nez en Boulogne sur Mer tot Le Touquet.
Ik was toen in mijn camouflage rok bruine panty's 40den en mijn Brako laarzen, samen met vrouwlief en dochters. Nu was er aldaar nog niet veel volk te bespeuren en zodoende was het voor mijn vrouw doenbaar.
In het terug afzakken zijn we dan nog even door de grote shoppingcenter gelopen die gevestigd is aan de terminal om met de trein onder het kanaal naat Engeland te gaan. Geen enkel negatieve reactie .

Zo heb ik ook al voor de winter, maar dan ook alleen, in Knokke en Sluis (Nl) rondgelopen. Zo kruisde ik in Knokke langs de Lippenslaan een ouder koppel waarvan de man druk praten bezig tegen zijn vrouw. Toen hij mij in het oog kreeg viel zijn mond open en stopte het gesperk. Zijn vrouw keek ook even naar mijn en dan terug naar haar man, die nog vol ongeloof naar mij stond te gappen. Zijn vrouw vond mijn aanblik blijkbaar niks wereldshokkend en wilde het gesprek terug op gang brengen. Uiteindelijk geeft ze haar man aan zijn arm mee vooruit moeten trekken om terug zijn aandacht te hebben.
Ik was toen ook in camouflage rok met laarzen.

Ludwigcw

[rokwens]

Heb ik eens gehad in Calais. Ik liep daar in een mannenrok in lichte stof en geruit. Aan de overzijde van de straat kruiste me een ouder koppel. De man had niets in de gaten maar de vrouw wel. Tot haar spijt trouwens want ze staken juist een zijstraatje over en ze had de stoeprand niet goed gezien..... oeps , tegen de vlakte.
Dat is eens wat anders dan mannen die naar vrouwen kijken en ergens tegen rijden he.

[Peter v]

Ja Ludwig, gebeurtenissen en zeker pesterijen kunnen littekens, diepe wonden achter laten. Dat het toen pijn heeft gedaan maakt daarna, en nu nog voorzichtig.

"Maar in de jaren 60 en 70 'tig was je met zo'n kleur het middenpunt van spot en treiterij. Heb ik met andere meisjes uit mijn jeugdjaren weten gebeuren en mijn vrouw heeft dat in haar jonge jaren ook meegemaakt. Ze is bang dat wij door mijn rokkendragen ook terug in zo'n spiraal terechtkomen."

Echter dat is verleden tijd, maar om jezelf aan die vervelende tijd voor de rest van je leven aan vast te klampen, terwijl het gelukkig inmiddels (lang) voorbij is, dan maak je jezelf En je partner jij dus, nog altijd slachtoffer daarvan. Onterecht. Zeer spijtig. Het is erg jammer dat al is dat inmiddels gelukkig voorbij, dat jij nu lijdt aan de gevolgen van de gebeurtenissen van destijds die jouw vrouw meegemaakt heeft. Enerzijds heel begrijpelijk, maar anderzijds wat jij doet is een bewuste keuze, rokken dragen is een berekende keuze, zie jij niet als een probleem, en doorgaans is het dat ook niet, er is ook geen verband met pesterij voor een haar kleur van vroeger, en helaas laat je vrouw zich daar niet van overtuigen wat ik denk niet fair is ten opzichte van jou. Jou geluk wordt hierin toch geremd. Jij wordt belet door angst van een ander voor iets wat jaren in het verleden speelde. Een heel vervelend, lastige situatie.

Ik zeg, de liefde moet van beide kanten komen, maar wij blijven mensen en geen perfecte machines, daarin mogen wij dan ook onze eigenaardigheden hebben, "gebreken" hebben, en moeten anderen daar maar mee zien om te gaan. Gelukkig kun jij nog enkele keren vrij rok dragen. Zie dit beslist niet als kritiek. In tegendeel. En nogmaals het is jou leven, niet de mijne, en ik spreek vanuit de standpunt dat rok dragen ongehinderd zou moeten kunnen, ook binnen het huwelijk.