De mannenrok

[RokSterNL]

De mannenrok

Door Bernardo van Eekhout, in Mode & Lifestyle , geplaatst op 06 mei 2002
Bron: http://www.gaynews.nl/article04.php?sid=327

Eigenlijk bestaan er geen taboes meer in de mode. Alhoewel...? Er is een kledingstuk dat nog niet helemaal is geaccepteerd: de "mannenrok." Op kledinggebied begeven mannen en vrouwen zich wel vaker op elkaars terrein, maar staat de man eigenlijk wel te springen om zich in een mannenrok te hullen?

Acceptatie

Vrouwen mogen net zo hard werken als mannen en lopen met attaché-koffers. Acceptatie is hierbij het sleutelwoord, maar die heeft vaak nog een lange weg te bewandelen. Dat wat nu als normaal wordt gezien en volledig is geaccepteerd, werd in het begin vaak met argusogen bekeken. Toen Marlene Dietrich voor het eerst in Parijs in het openbaar een herenkostuum droeg, veroorzaakte dat een rel. Ze werd door de Franse politie verzocht zich niet meer zo in het openbaar te kleden. Vandaag de dag hebben vrouwen zich het traditionele mannenpak en de smoking eigen gemaakt, mede door invloed van ontwerpers als Coco Chanel en Yves Saint Laurent. Een man in een rok; zou dit niet het laatste stukje van de puzzel zijn inzake mannenemancipatie?

Hoe dachten onze mannelijke voorouders hierover? Ze hadden er absoluut minder moeite mee:
8000 v. Chr.: Hebreeuwse mannen droegen enkellange tunieken met versierde zomen.
4500 v. Chr.: de kleding van de Summeriërs bestond uit een rok met franje van lange, gekleurde wol of uit twee à drie stroken boven elkaar als de franjes kort waren.
3000 v. Chr.: op Kreta droegen mannen een kiltachtige lendedoek vervaardigd uit geborduurd linnen.
900 v. Chr.: de korte tuniek van de Grieken wordt ook wel chiton genoemd en is gemaakt van wol of zijde. De zoomlengte van de Romeinse mannentunieken kwam tot het dijbeen. Tunieken voor mannen die langer waren werden als een teken van "verwijfdheid" beschouwd.
2002 ná Chr.: de rok voor mannen is compleet uit de Westerse beschaving verdwenen?

Gedurende drie eeuwen, voordat de korte broek definitief opkwam in de zestiende eeuw, was de zoomlengte van de tunieken ook een mannenzaak. Nu is de zoomlengte van rokken puur een vrouwenissue. Het mannelijke kledingstuk dat eruit ziet als een rok en de tand des tijds heeft doorstaan, is de Schotse kilt. Deze plooirok werd in de vijftiende eeuw geboren en is in feite een overblijfsel van vervlogen oorlogskleding. Ze wordt thans nog steeds gedragen: zestig procent van de Schotse mannen heeft thuis een kilt hangen. Lange tijd was de geruite kilt de normale kleding in de Hooglanden in het noorden en westen van Schotland. De roklengte is tot net boven de knie en de kilt wordt gedragen met lange, wollen kousen en roept steevast de vraag op: draagt men er wel of geen ondergoed onder? Momenteel is de geruite kilt weer populair in Schotland, zelfs jongeren beschouwen deze dracht als trendy. Zij kleden zich de laatste jaren weer in de kilt om zich daarmee te onderscheiden van de Engelse Britten. Deze hernieuwde populariteit heeft alles te maken met een herleefde behoefte aan nationale onafhankelijkheid. Een politiek beladen kledingstuk dus...

Sarong

In hoeverre hebben we hier te maken met een Westerse "mentaliteitskwestie" als in veel Oosterse landen de mannenrok een ingeburgerd maar vooral geaccepteerd kledingstuk is? In veel Aziatische landen is het mogelijk dat man en vrouw gebroederlijk naast elkaar in een rok lopen. Een opsomming: Maleisië en Indonesië: hier is de sarong een van de voornaamste items van de traditionele kleding voor mannen. De sarong is een doek van katoen of zijde en wordt op een specifieke manier om de heupen gewikkeld en soms met een riem op zijn plats gehouden. In India zien de mannen eruit als stijlvolle dandies in hun simpele outfit: een wit shirt met een lange "lunghi" rok. De mannen-lunghi wordt op heuphoogte gewikkeld en naar rechts overgeslagen of vastgeknoopt waarbij de uiteinden losjes langs de benen bungelen. In de gebieden met het hoogste vochtigheidsgehalte draagt men de lunghi onder een ontbloot torso. Vooral in Zuid-India, Thailand en Birma dragen de mannen lange wikkelrokken uit speciaal geweven stoffen en met prints die alleen aan mannen zijn voorbehouden. Diezelfde lunghinde wordt door de mannen in Bangladesh gedragen in combinatie met een t-shirt. In Sri Lanka kent men de "comboye" die door zowel mannen als vrouwen wordt gedragen. Ook hier wordt een stuk stof om de heupen gewikkeld en met een riem op zijn plaats gehouden. De grootte van de riem is statusgebonden.
David Beckham haalde de voorpagina's van de Engelse tabloids toen hij op vakantie werd gefotografeerd in een sarong. Dit ging voor de Engelse conservatieven toch écht iets te ver. Hun nationale held in zo'n "vrouwelijk" kledingstuk! Vertegenwoordigt de rok dan de ultieme vrouwelijkheid waardoor ze nooit eigen gemaakt kan worden door een man...?

Jean-Paul Gaultier

Daar waar andere ontwerpers de mannenrok puur als een fashion gimmick presenteren, heeft Jean-Paul Gaultier al jarenlang serieus geprobeerd de mannenrok als een wezenlijk onderdeel van de herengarderobe te introduceren. Als geen ander weet hij mannelijke en vrouwelijke elementen, al dan niet op humoristische wijze, te combineren in de mannenmode. In 1985 ontwierp hij de eerste mannenrok voor zijn collectie Et Dieu Créa L'Homme. Gegil tijdens zijn show toen hij voor het eerst sarongs en "rokkige" broeken voor mannen presenteerde. Broekrokken met keurige, platte plooien en gladde wikkelrokken met daarbij als schoeisel grote schoenen met dikke rubberzolen konden de doorgewinterde modepers toen nog, halverwege de jaren tachtig, shockeren. Sommigen verlieten boos het pand, want hoe kón iemand de mannelijkheid zo beschimpen? Ze werden echter wél verkocht in onder andere Londen, Parijs en New York.
Op de opmerking dat veel mensen het stuitend vinden wanneer een man zo'n vrouwelijk kledingstuk als een rok aantrekt, antwoordde Gaultier in 1985: "Een rok heeft toch niets met sekse-kenmerken te maken, zoals een beha? Dát is een typisch functioneel kledingstuk voor een vrouw dat geen man aan kan doen. Een rok is toch eigenlijk niets bijzonders voor een man? Mannen in de oudheid liepen ermee, maar ook nu vinden hele volken het nog de gewoonste zaak van de wereld," aldus Gaultier. De vraag rijst of een man zich van zijn mannelijkheid ontdoet door het dragen van een mannenrok? Volgens Gaultier heeft viriliteit niets met kleding te maken: "Viriliteit is niet iets wat je kunt aantrekken, dat is iets wat je moet bewijzen!"

[Peter v]

Ja dat is een mooie stuk. En al was het wel zo in de oudheid of niet, daar hoeven wij ons niet op te beroepen. Het is wat wij vandaag de dag willen dat actueel is. En alweer, als wij de vrijheid voor mannen om zich te kunnen kleden zoals zij dat willen, anders dan nu het geval is, en voornamelijk voor de aangemelde forum leden de rok, is er maar één weg, oden. Daarna komen de discussies, de erkenning. Soms hoor ik argumenten van anderen, "de dames dragen broeken, dus mogen wij rokken dragen." Dat mag dan wel zo zijn, maar het is niet dat, maar de recht om van de beperkingen die tot nu toe onterecht zijn opgelegd te doorbreken dat de echte issue is.

Wat vrouwen ook doen, voor welke reden staat naast dat waar wij voor strijden. Dat is de recht om anders te zijn dan het gros mannen, een eigen identiteit te hebben en dat ook te kunnen tonen dmv kleding dat nog niet alledaags is. Overigens het houdt ook in dat je jezelf wilt "mogen en kunnen zijn" ongeacht wat je aan hebt. Of het een broek is of een rok, een kanten top of een heren shirt, niet op zich belangrijk, maar het recht dat ieder heeft maar niet ieder durft te nemen om zich zelf te zijn, dat is waar het om draait. Daar in staat natuurlijk de rok centraal, als enige andere type kleding stuk dat normaliter niet in onze mannen garderobe is opgenomen, en waar vele mannen toch wel interesse in hebben.

Je alleen te fixeren op "de mannen rok" is heel simplistisch denken en daar mee mis je waar het feitelijk om draait. Immers als je de vrijheid hebt "genomen" ( die wij hebben maar met moeite gebruik van maken ) dan is bijna alles wel mogelijk. ( kijken buiten de box ) Je richten op alleen de rok is jezelf misschien onbewust ook, allerlei beperkingen opleggen.

Wij zijn diegene die nu aan zet zijn. Wij bepalen door te doen wat wij willen wat het volk kan zien tenminste als ze er naar zien willen. En dan wordt datgene dat op den duur langzaam bekendheid krijgt datgene dat men zal herkennen. Alle mannen die zich anders gaan kleden vertegenwoordigen hetzelfde doel, uiting vrijheid voor alle mannen. Voor diegene die een bepaalde type van uiting, bv het "mannelijke" rok dragen willen promoten, die kunnen dat doen, onder het begrip freestyling, en door zich in het openbaar zo te kleden als zij dat voor ogen hebben, en voor hun, zo mogelijk vele anderen die op dezelfde wijze gaan kleden. En dat geldt voor ieder type, soort, variatie van hoe iemand gekleed gaat. Alleen door aanzienlijke aantallen van gelijk gekleed mannen zal er een enigzins herkenning zijn voor datgene. Om te zeggen dat anderen met hun manier van kleden moeten wachten totdat een bepaalde manier erkend wordt zoals in het verleden is gesteld, slaat nergens op. Je kunt anderen niet een verbod opleggen zodat alleen één bepaalde type klederdracht te zien is. Dat staat ook lijn recht tegen over het idee van frestyling. Van de basis waaronder ook diegene van één bepaalde klederdracht juist zich op beroepen dat te kunnen/ mogen doen.

Ps ieder kan en mag zich kleden zoals hij dat wil, daar is geen toestemming voor nodig. Dat het algemeen bekend is is heel wat anders.