|
Ben je ook in rok / kilt naar de uitreiking gekomen? Zo ja, wat voor eentje? Of course ! Ik ben in de outfit van de winnende foto gegaan. Ze herkenden me direct!
Hoe vond je het om mee te doen aan deze fotowedstrijd? Erg leuk, ik was eigenlijk wel heel verrast met het succes. Daar had ik niet van durven dromen. Ik ben zo een type dat nooit ergens aan meedoet 'want ik win toch nooit' . (dit vooroordeel zal ik dus moeten bijstellen hé!). Maar ik vond de idee van die wedstrijd wel heel leuk, en bovendien wou ik die Utilikilt hebben. Die prijs was wel het laatste duwtje om inderdaad mee te doen. Maar afgezien van de prijs vond ik de wedstrijd leuk omdat hij wat animo brengt. Het is eens wat anders dan al die zeeën van woorden die we bij mekaar schrijven. Het lucht de zaak een beetje op, want soms worden we toch wel héél serieus...
Ben je blij met de Utilikilt? Absoluut ! Vooraleer ik een Schotse kilt kocht overwoog ik de Utilikilt omdat ik geen typische clandessin wou dragen. Ik ben geen Schot, en ambieer het ook niet te zijn. Dus ik wil de clansymbolen ook niet dragen. Nu ben ik wel héél blij dat ik toch eerst een echte Schotse kilt heb gekocht (in een hedendaagse, niet clangebonden tekening), want dat is zo'n plezier om dragen dat ik het iedereen zou aanbevelen. (maar dan moet je wel de goeie kwaliteit kopen, niet de toeristenversie!). Maar het is een zware en warme rok. Die draag ik niet in de zomer. De Utilikilt zal in de zomer perfect draagbaar zijn, want hij is licht en luchtig, en mooi.
Hoe draagt de Utilikilt? Wat ik al zei : licht en luchtig. Vlotjes dus. Voor alle dagen. De Schotse kilt is een echte feestoutfit. Daarvoor moet het op z'n minst zondag zijn. Zo voelt dat voor mij. Bovendien draag je toch een beetje Schotland met je mee. Dat kan een psychisch voordeel zijn : als ik me niet helemaal zeker voel is er altijd de geruststelling dat 'dit geen kleding voor mietjes is, want die stoere Schotse mannen dragen dit ook, en die zijn zeker toch wel boven elke verdenking verheven ?!!' Op zich onzin natuurlijk, want ik hoef me tegenover niemand te verdedigen, maar de geschiedenis die je dan meedraagt doet toch wel iets.
De Utilikilt heeft die geschiedenis niet. Die is jong en fris en heel licht. Echt een vrij gevoel ! Toen ik van de uitreiking terug kwam had ik hem meteen aangehouden en dat was bijzonder leuk. Alledaags en toch in rok, hoe mooi kan het leven zijn ?
Zou je zelf ook een Utilikilt hebben aangeschaft als je deze nu niet had gewonnen? Ja, hij is nooit van m'n verlanglijstje verdwenen. Maar ik zou hem nooit durven kopen zonder hem gezien te hebben. Op internet oogt alles heel mooi, maar dan weet je nog niet hoe 't er in 't echt uitziet. Ik kende niemand die er eentje had, en op Schotse manifestaties kwam ik ook nooit iemand tegen. Maar het ziet er goed uit : ik denk wel dat hij stevig is en goedgemaakt. Een beetje een bijzondere snit die de plooitjes altijd een beetje openzet. Maar ik denk wel dat het kwaliteit is. Hij is z'n geld waard. Enne, als er iemand uit België of Zuid-Nederland met hetzelfde probleem als ik (tot voor kort) : je bent welkom om te komen kijken. Maar nu is er natuurlijk wel een invoerder in Leeuwarden, en die reist rond met de Utilikilt, dus daar kan je ook mee afspreken.
Hoe vaak draag je rokken of kilts in het openbaar? Tja, steeds meer eigenlijk. Het groeit nog. Ik wordt het gewoon, hou ervan en grijp er dus steeds meer naar. Vorig jaar ben ik ermee begonnen, en dan was het rokdragen een uitzondering, nu heb ik hem wel om de twee weken een dag aan. Ga je deze nu ook vaak in het openbaar dragen? Ja zeker. En nu met de Utilikilt gaat het niet meer voorbehouden zijn voor ' 's zondags'. Je zal zien dat ik hem binnen de kortste keren na 't werk begin te dragen, en dan zijn we vertrokken hé...
Je partner is er nu niet bij, hoe staat deze tegenover jou rokdragen? Die legt me geen strobreed in de weg. Misschien ben ik wel banger om het hem lastig te maken dan dat hij bang is om met mij in kilt over straat te lopen. Trouwens : hij heeft de foto's voor de wedstrijd gemaakt, dat zegt al genoeg hé ! En nog een anekdote : we zijn allebei net 50 geworden en gaven daarvoor een groot familiefeest. 's Morgens vroeg ik hem : 'wat ga jij aandoen ?' Hij legde het me uit, en ik voegde eraan toe : da's leuk, want ik wil dat hemd en die broek, en dat gaat dan goed samen... waarop hij verbaasd uitriep : 'Wat !! Ga je niet in kilt ?!?'
Ga je wel eens samen over straat? Zeer zeker, dan grapt hij wel eens : 'iedereen kijkt alleen maar naar jou, niemand ziet mij nog staan !'
Hoe ben jij er toe gekomen om rokken te gaan dragen? Da's een lang story met twee invalshoeken. 1/ Van inborst ben ik naturist. Als 't warm is heb ik liefst geen textiel om m'n lichaam heen. Maar dat kan doorgaans niet. Dus iets moet er wel gedragen worden. Zo droeg ik steeds meer een handdoek rond me heen na 't douchen. Dat wordt perfect getolereerd, ook op camping. Ik hield de handdoek steeds langer om. In de zomer heb ik dan ook steevast korte broeken aan, ook op kantoor. Ik ken ook nogal wat mensen die contacten hebben met Oosterse culturen. Van hen leerde ik de wikkelrok kennen. Dat vind ik een ideaal ding. Daar kan je heel creatief mee zijn. Maar dat is tot nu toe enkel huiskleding. Ik durf er wel heel even mee naar buiten, om bvb. de vuilbak buiten te zetten, of iets uit de auto te halen, maar verder nog niet.
2/ een reis naar Schotland. Ik was helemaal onder de indruk van die mooi klokkende Schotse kilts! Daar kon ik mijn ogen niet van af houden. Nu is het wel zo dat de Schotten hun kilts alleen nog dragen bij huwelijken of om reden van toerisme. Als je een Schot in kilt ziet mag je er donder op zeggen dat hij een groep gaat gidsen !
Maar we hebben ook een echt huwelijk gezien : P-R-A-C-H-T-I-G !! Ook de dames trouwens : pure klasse !
Wanneer we dan in steden kwamen waren er vele toeristenshops die goedkope kilts aanboden, maar ook mooie kledingszaken die veel duurdere kilts aanboden. Ik ging me dan informeren naar 't verschil, en leerde dat in de duurdere kilts véél meer meters stof zat dan in de goedkope. Met meer meters wol kan je grotere plooien maken en valt en klokt de rok heel mooi. Als je d'r even op let zie 't verschil direct. Maar je betaalt er al gauw 450 € voor. (ze worden speciaal op maat gemaakt!) Dat durfde ik toch niet zomaar uit te geven aan een 'zotte bui'.
Maar thuis ging de bui niet over ! Ik keek op internet, en geloof dat ik wel elke Schotse zaak kende na een tijdje.
En na enkele maanden ben ik overstag gegaan. In een naburig stadje was er zaak die kilts liet maken in Schotland, ze namen m'n maat en enkel weken later hing de kilt in de kast. Ik weet nog dat ik er al spijt van had : zoveel geld voor iets dat ik nooit zou durven dragen... Maar na een tijdje hadden we bezoek, en trok m'n kilt aan. Het was een succes : ze vonden dat ik er absoluut mooi mee stond. En vanaf toen ging het snel... het is maar een klein drempeltje te nemen : de drempel was m'n eigen gedachte !
Heb je veel rokken en/of kilts? 1 wikkelrok, da's eigenlijk gewoon een lap mooie stof. 1 semi-wikkelrok: da's een lange damesrok, maar die heeft geen vaste taille. De taille pas je aan met een lint. 1 Schotse kilt. En nu: 1 Utilikilt !
Heb je zelf nog iets te vertellen over bv. hoe een rok te dragen in het openbaar, om hier anderen mee over de streep te halen?
Ik heb nog geen enkel negatieve reactie gehad ! Er is me 1 keer iets nageroepen door een allochtone jonge man; en die man riep : 'Mooie outfit, man !'
Een zus van me zag me de eerste keer in kilt. Eerst was ze helemaal verbouwereerd, wat had ik nu voor iets raars aan? En ze bleef maar kijken, en ik zag ze van uitdrukking veranderen : hoe meer ze keek hoe meer ze zag dat 't me eigenlijk wel goed stond. Binnen de vijf minuten was ze helemaal gekeerd en wenste ze me proficiat met mijn mooie, gedurfde kledij. Rok dragen is een sport, reacties van buiten zijn er (al zijn het er een pak minder dan je zou verwachten), maar het is een prettige sport om er mee om te gaan !
Tot zover het interview. Onderaan nog een foto met v.l.n.r. Sybren, Khh, Vrouw van Sybren. Bij deze wil ik Sybren van The House of Carrynette bedanken voor het beschikbaar stellen van de Utilikilt en de snelle afhandeling van de prijsuitreiking. Daarnaast natuurlijk alle inzenders van een foto voor de wedstrijd. Er kan natuurlijk maar 1 winnen. Wie weet een volgende keer beter.
Wiha,
|
