Weer eens geprobeerd.

[willi]

spijkerpak

Ik heb het vandaag weer eens geprobeerd.
In een iets uitlopende spijkerrok met bijpassend jasje. (draagt fantastisch)(kan echt geen broek tegen op)
Aan de benen een legging in dezelfde kleur als de top, groen.
Hoge witte schoenen met donkere sokken.
Oh ja, en een horloge. En twee bescheiden oorringen.
(zie foto)

In de auto gestapt en naar de Gamma gereden; moest wat hout hebben, voor mijn volière.
Prachtig weer, dus druk.
Veel te veel macho-bouwvakker types. Daar voel ik me niet bij op mijn gemak.
Onverrichter zake teruggekeerd. Geen hout.
Dan maar lekker in de tuin zitten.
Toch jammer.

[mikvanes]

Ben je niet uit je auto gekomen?

Je moet in zo´n geval in ieder geval even rustig een rondje maken door de Gamma dan kun je zien hoe men op je reageert. Niet laten verleiden tot terug reageren.

Op zich zie je er niet zo gek uit, zo, voorzover ik het kan zien op de foto. Wel wat vrouwelijk misschien. Ik weet niet of ik daar oorbellen bij zou doen.

Je moet je gewoon afvragen hoe je overkomt. Hoe wil je overkomen? Als man? Dan zijn die oorbellen in combinatie met de kleding gewoon wat te veel van het goeie. Voor mensen die je zien, valt dan niet meer in te schatten of je nu als man of als vrouw wilt overkomen.

Groetjes,

Mik

[willi]

Beste Mik.
Ik ben wel degelijk kritisch bezig met mijn uiterlijk. Ik bekijk mezelf zeer nauwkeurig in de spiegel en vergelijken me dan met het huidige modebeeld ‘M/V’.
Eerlijk gezegd interesseert ‘t me niet wat ‘men’ van mijn outfit vindt, omdat ‘men’ mij toch beziet vanuit een achterhaalde, voorgeprogrammeerde grote massa instelling. Noem het maar gerust geconditioneerde geestvernauwing of tunnelvisie.
Alleen mensen met een ‘open mind’ hebben recht van spreken.

Voor mijn gevoel draag ik al honderd jaar oorringen, in ieder geval vér voor mijn eerste rok.
Het zou dus hypocriet van me zijn ze niét bij een rok te dragen. Dat geld ook voor mijn korte spijkerjasjes (op een spijkerbroek). En leggings?, dat zijn broeken (mannenbroeken). Het enige dat nieuw aan mij is, is die rok.
Zonder die rok (dus broek) werd ik voorheen gewoon gezien als een modieus geklede man.
Waar hebben we het dus over.

[Jos]

willi
ik krijg meer en meer het idee, dat jij be(ver)oordeeld wordt naar aanleiding van de foto's die jij van jezelf laat zien, waarbij je echter heel duidelijk aangeeft, dat jij poseert voor een foto (op een mooie manier trouwens, maar komt wel iets, naar "normale" maatstaf gemeten, enigszins vrouwelijk over) .
Ik kan me dus voorstellen, als jij naar buiten treedt, je dit doet als een normaal mens met een rok aan en niet zoals je poseert voor een foto. Natuurlijk is iedereen vrij te doen, zoals hij denkt dat dat het prettigste voor hem is.
Ik moest gisteren ook naar de Gamma en kon me herinneren, dat hierover al eerder negatieve berichten op het forum zijn geweest. Ik ben dus zelf niet in rok gegaan en heb goed om me heen gekeken en was blij dat ik het niet heb gedaan (puur gevoelsmatig).

[mikvanes]

Beste Willi en Jos,

ik heb geen probleem met dat uiterlijk van Willi op de foto. Het punt was dat Willi zich in die outfit niet thuis dacht te voelen in de Gamma. Misschien terecht gedacht, misschien niet, maar de enige manier om daar achter te komen is het te proberen.

Maar als het Willi echt niet interesseert, hoe men op zijn uiterlijk reageert, wat is dan nog het probleem met de Gamma?

Gelden die negatieve ervaringen met de Gamma voor alle filialen of alleen in bepaalde plaatsen? Het lijkt me leuk om het eens uit te proberen.

Groetjes,

Mik

[willi]

Inderdaad Jos. Ik poseer voor een foto en doe dat in de eerste plaats om de kleding op een professionele manier te showen en op de tweede plaats omdat ik het gewoon leuk vindt.
Maar natuurlijk loop ik zo niet op straat. Dat doet een 'vrouwelijk' fotomodel trouwens ook niet.

En die Gamma, dat was toevallig die dag zo erg; het was op een zaterdag meen ik.
Ik kom er wel vaker, maar dan op een doordeweekse dag en dan gaat het prima.

Het interesseert mij inderdaad niet wat mijn van mijn outfit vindt waar het gaat om de stijl, de vormgeving en of men het mij vrouwelijk vindt staan. Maar ik ben óók een mens van vlees en bloed en zoek de confrontatie met volk, dat ik zowiezo uit de weg ga (ook in een broek) niet op. Ik ben nu eenmaal niet gesteld op hun primitieve reacties.

[rokwens]

De grens tussen mannelijk en vrouwelijk wordt heel subtiel als mannen van deze site en gelijkgezinden daarover praten. Deze grens wordt stilaan verlegd door onszelf en door zij die ons begrijpen. Ik vind bv dat een kilt mannelijker oogt dan een gewone rechte rok, maar ook dat een rechte "kokervorm" mannelijker is dan een plissérok of een wijd model. Neem je een plooirok in een donkere kleur, dan is die weer mannelijker dan in een witte kleur. Zo kan je stap voor stap verder gaan. Wat denk je van een wijde korte rok of een strokenrok of een laagjesrok met doorzichtige delen of een klokrok of een tulprok ? Waar dit keerpunt ligt voelt ieder anders aan of tracht ieder voor zichzelf te staven, tenzij we er genoegen mee nemen dat het niet mannelijk overkomt. Voorbeeld: Je kunt voor jezelf zeker zijn dat je een mannelijk beeld afgeeft naar de buitenwereld door een rok te dragen van Dries van Noten want dat is toch herenkledij. De bakkerin in mijn buurt kent wat van mode en herkent deze kleding. Zij zal me niet foutief inschatten. De klanten die samen met mij op hun brood wachten hebben alicht een andere beleving en kijken bedenkelijk want voor hen is het een damesrok. Idem voor panty's. Welke "niet-geinformeerde" weet dat die voor heren bestaan ? Misschien 1 op 10000 ? Dus daar gaan we voor de massa snel de vrouwelijke toer op en het woord travestie ligt dan wel op het puntje van de tong. Het komt me voor dat ik in een winkel met "mevrouw" wordt aangesproken terwijl ik geen enkel vrouwelijk kledingstuk draag en in pantalon ben. Dat komt omdat de "toeschouwer" afgaat op de eerste inpulsen. Dat kan mijn lang haar zijn of mijn tasje of een kleurige sjaal of een hemd met bloemen. Tja, een effen hemd of streepjes of ruiten kennen ze wel, maar bloemen op een herenhemd is voor sommige plattelanders al raar. Of gewoonweg een kleur die ze bij een man niet verwachten kan voor verwarring zorgen. Voor een aantal mensen, wellicht de meerderheid , is niet bekend dat herenkledij ook wel "vrolijk" kan zijn en dus is voor hen elke afwijking van het bekende saaie standaardpatroon een aanleiding om zich te vergissen. Meestal herpakken ze zch snel met excuses, vooral als ik mijn zware stem laat horen waar ik dan meestal nog wat kracht bijzet om hun aangezicht nog roder te krijgen van schaamte. Ik herinner me nu ook nog het voorval bij de opnames bij Hans Noordstrand. De rok die hij daar voorstelde werd door de intervieuwers als mannelijk bestempeld terwijl de echte effen zwarte kilt bij hen als vrouwenrok gezien werd. Dus heel veel hangt af van de kennis en het opmerkingsvermogen van de toeschouwer.
http://www.hans-noordstrand.com/